1 As ésch a Mànn g’séé vu Ramatajim-Zofim vum Gébérg Ephraim da Elkana g’heissa hàt, a Suhn Jerohams, a Suhn Elihuss, a Suhn Tohuss, d’r Suhn Zufs, a Ephraimiter.
2 Ar hàt zwei Fràuija kàà ; eini hàt Hanna g’heissa, di ànder Péninna, Péninna àwer hàt Kénder kàà, d’Hanna hàt kènni kàà.
3 Da Mànn ésch àlla Johr uffa vu siner Stàdt, um ààzubatta YAHWEH Sabaoth, zu opfra én Silo. Dèrt àwer sénn Hofni un Pinhas, di beidi Séhn Ėlis, Priaschter vu YAHWEH g’séé.
4 Àm Tàg wu Elkana g’opfert hàt, hàt ar siner Fràuï Péninna un én àlla éhrni Séhn un Tœchtra, Stécker vum Opferfleisch gaa.
1 Wu dàs àlli Kéniga vu d’r àndra Sitt vum Jordàn, vum Gébérg un vum Hügellànd un dia vum gànza Ufer vum grossa Méér, géga d’r Libanon, wia di Hétiter, Amoriter, Kanaaniter, Hiwiter un Jébusiter g’héért han,
2 han si séch z’sammag’funda, un g’schlossa géga Josua un Israël zu kampfa.
3 Àwer wu di Bérger vu Gibéon g’héért han, wàs Josua mét Jéricho un Ai g’màcht hàt,
4 han si séch a Lìscht üssgédankt, han séch versah mét Asswàra, han àlti Säck uff éhri Ėsel g’màcht un àlti, zèrréssani, g’fléckti Wiischlücha,
1 Di Israëlita han séch vergréffa àm Gébànnta. Àwer Achan d’r Suhn vum Karmis, d’r Suhn vum Sabdis, d’r Suhn vum Sérach, vum Stàmm Juda, hàt èbbis g’numma vum Gébànnta. Do ésch d’r Zorn vu YAHWEH üssgébrocha éwer di Israëlita.
2 Josua hàt Manner vu Jéricho noch Ai g’schéckt, dàs bi Bèn-Awen öschtlig vu Béthel légt un hàt zu éhna g’saidt : Géhn uffa un erkunda dàs Lànd. Un àls si uffagànga sénn un Ai erkunda kàà han,
3 sénn si zum Josua z’ruck kumma un han zu éhm g’saidt : Loss nétt s’gànza Kriagsvolk uffagéh, sundern zwei oder drèjtoïsig Mànn solla uffagéh un Ai schlàga, domét séch nét s’gànza Volk bémijaht, dènn si sénn nétt viel.
4 So sénn ungfar drèjtoïsig Mànn vum Volk uffagézoga ; àwer si sénn g’fléchta vor da Manner vu Ai.
Kàpitel 5, 13-15
13 Als Josua nooch àn Jericho gséé ésch, hàt ar sini Auiga g'léppft un hàt g'merkt, dàss a Mànn ìhm géganéwer stéht mét'm a blossa Schwart én siner Hànd. Josua esch zu éhm gànga un hàt zu éhm g'saidt : G'héérsch dü zu uns oder zu unsra Fénd ?
14 Ar hàt nei g'saidt : Awer éch bén d'r Fürst éwer s'Héér vum YAHWEH un bén jetz kumma. Do ésch Josua uff si Angésécht g'fàlla zum Boda un hàt àngébatta un g'saidt : Wàs saidt mina Herr zu sinem Dianer ?
15 Un d'r Fürst éwer s'Héér vu YAHWEH hàt zum Josua g'sprocha : Ziag dini Schüah vu dina Fiass, denn d'r Ort, uff dam dü stéhsch, ésch heilig. Un Josua hàt so g'hàndelt.
1 Friahj àm Morga hàt Josua s’Làger verloo un ésch mét àlla Israëlita vu Schittim furtgézoga bis àn d’r Jordàn un si han dèrt éwernàchta, vorèbb si d’r Jordàn éwersètzt han.
2 Noch drèj Tag sénn di Àmtslitt duch s’Làger gézoga,
3 un han ém Volk verordnet : Wènn éhr di Làd vum Bund vum YAHWEH, èjrem Gottes, sahn, gétràga vu da Priaschter üssem Stàmm Lévi, so bracha uff vu èjrem Ort, un folga d’r Làd,
4 Ėhr mian àwer zwéscha éhr a Àbstànd iihàlta vu zweitoïsig Élla (1000 m). Éhr solla éhr nétt züa nooch kumma. Àwer éhr mian wéssa, uff wèllem Wag éhr solla géh ; dènn éhr sénn da Wag bis jètzt noch nétt gànga.