1 Hanna hàt batta un g’saidt :
Mi Harz frohlockt én YAHWEH, mi Geischt jubelt én minem Gott,
mina Mund ésch witt uff géga mini Fénd, dènn éch fraji méch én Diner Heils-Màcht.
2 Niama ésch so heilig wia YAHWEH, ( wàhrhàftig, üsser DĖR ésch’s niama ), kèè Fèlsa ésch wia unser GOTT.
3 Meida èjer grosses Riahma un Trotza, fraches Rééda soll nétt üss èjrem Müül kumma, dènn YAHWEH ésch a àllwéssender GOTT, un di Tàta wara vu Ėhm g’woga.
4 D’r Boga vu da Stàrka ésch zerbrocha, un di Schwàcha sénd umgérta mét Stärka.
5 Dia wu sàtt g’séé sénn mian um s’Brot diana. Dia wu Hunger g’létta han, hungra némm. dia wu unfruchtbàr g’séé sénn, han séwamol gébora, un dia wu viel Kénder kàà han walka àb.
6 YAHWEH tœtet un màcht làwandig, AR fiahrt àwa zu da Toda un wédder uffa.
7 YAHWEH màcht àrm un màcht rich ; AR ernéédrigt un erhééht.
8 AR hèbt d’r Dèrftig üssem Stàuib, un léppft d’r Àrm üss d’r Asch, dàß AR éhna sètzt unter di Fürschta, un d’r Thron vu d’r Éhr èrwa losst. dènn di Grundfèschta vu d’r Walt g’hééra ém YAHWEH, un AR hàt d’Arda druff g’sètzt.
9 AR wìrd wàcha éwer di Schrétta vu sina Heiliga, àwer di Gottlosa solla z’grund géh én d’r Fénschternis, dènn, as ésch nétt mét d’r eiga Kràft wu d’r Mènsch siegt.
10 Dia wu géga YAHWEH hàdra, solla z’grund géh. D’r Hééchscht ém Hémmel wìrd si zerschmattra, YAHWEH wìrd d’ Anda vu d’r Walt réchta. AR wìrd Màcht én sinem Kénig gaa un s’ Hauipt vu sinem Gésàlbta lépfa.
11 Elkana ésch heim gànga noch Rama én si Hüss ; d’r Knàb àwer, ésch Dianer vu YAHWEH g’séé vor’m Priaschter Éli.
12 Di Séhn vum Éli sénn ruchlosi Manner g’séé ; si han nix noch YAHWEH g’frogt.
13 Oï nétt wàs ém Priaschter vum Volk züastéht. Wènn jémànd a Opfer hàt wèlla brénga, so ésch d’r Dianer vum Priaschter kumma, wènn s’ Fleisch kocht hàt, mét’ra Gàwel mét drèji Zàcka én d’r Hànd,
14 hàt én d’r Topf g’stoßa un wàs ar mét d’r Gàwel üssagézoga hàt, dàs hàt d’r Priaschter fér séch g’numma. So han si’s én àlla üss Israël g’màcht, dia noch Silo kumma sénn.
15 S’namliga, vor èbb s’ Fatt én Ràuich uffgànga ésch, ésch ém Priaschter sina Dianer kumma un hàt zu dam wu’s Opfer gébrocht hàt g’saidt : Géb mér Fleisch fér d’r Priaschter zum Brota, dènn ar wéll kèè gékochtes Fleisch vu dér namma, àwer rohjes
16 Wènn jémànd zu éhm g’saidt hàt : Loss z’èrscht Fatt én Ràuich uffgéh un némm wàs di Harz bégéhrt, so hàt ar zu éhm g’saidt : Dü sollsch mér’s jètzt gaa, wènn nétt, so némm éch’s mét Géwàlt.
17 So ésch di Sénd vu da Manner groß g’séé vor YAHWEH, dènn si han s’ Opfer vum YAHWEH veràchta.