1 Di Israëlita han séch vergréffa àm Gébànnta. Àwer Achan d’r Suhn vum Karmis, d’r Suhn vum Sabdis, d’r Suhn vum Sérach, vum Stàmm Juda, hàt èbbis g’numma vum Gébànnta. Do ésch d’r Zorn vu YAHWEH üssgébrocha éwer di Israëlita.
2 Josua hàt Manner vu Jéricho noch Ai g’schéckt, dàs bi Bèn-Awen öschtlig vu Béthel légt un hàt zu éhna g’saidt : Géhn uffa un erkunda dàs Lànd. Un àls si uffagànga sénn un Ai erkunda kàà han,
3 sénn si zum Josua z’ruck kumma un han zu éhm g’saidt : Loss nétt s’gànza Kriagsvolk uffagéh, sundern zwei oder drèjtoïsig Mànn solla uffagéh un Ai schlàga, domét séch nét s’gànza Volk bémijaht, dènn si sénn nétt viel.
4 So sénn ungfar drèjtoïsig Mànn vum Volk uffagézoga ; àwer si sénn g’fléchta vor da Manner vu Ai.
5 Di Manner vu Ai han sèchsadrissig Manner vu éhna erschlàga ; si han si vum Stàdttor bis zu da Steibréch g’jàgt un àm Àbhàng erschlàga. Do hàt s’ Harz vum Volk verzàgt wia Wàsser wu zerrénnt.
6 Josua hàt sini Kleider zerréssa un ésch mét sinem G’sécht uff d’r Boda g’fàlla vor d’r Làd vum YAHWEH sàmt d’ Älteschta Israëls, un si han Stauib uff éhra Hàuipt g’worfa.
7 Josua hàt g’saidt : Àch, Gott YAWEH, wurum hàsch dü dàs Volk éwer d’r Jordàn g’fiahrt un gésch uns én di Hand vu da Amoriter, um uns umzubrénga ? O, dàss mér doch uff d’r ànder Sitt vum Jordàn gébléwa wara !
8 Àch, YAHWEH wàs soll éch sàga, nochdam Israël sina Fénd d’r Récka gékéhrt hàt.
9 Wènn dàs di Kanaaniter un àlla Volk vum Lànd dàs hééra, so wara si uns umrénga un unsera Nàma üssrotta vu d’r Arda ? Wàs wétt Dü d’rno fér Dina groß Nàma màcha ?
10 Do hàtYAHWEH zu Josua g’sprocha : Stànd uff ! wurum légsch dü do uff dinem G’sécht ?
11 Israël hàt séch verséndigt, si han Mina Bund éwertrata, da wu Éch éhna gébota han, un han vu dam Gébànnta g’numma un g’stohla un han’s verheimligt un zu éhrem G’schérr g’lègt.
12 Dorum kààt Israël nét b’stéh vor sina Fénd, sundern si mian éhrna Fénd d’r Récka kéhra, dènn si sénn ém Bànn verfàlla. Éch wur vu jètzt àb némm mét eich séé, wènn éhr nét dàs Gébànnta üss èjrer Métta télga.
13 Stànd uff, heilig s’ Volk un sàg : Heiliga eich fér Morn !Dènn so rèdt YAHWEH, d’r Gott Israëls : As ésch Gébànntes én diner Métta, Israël ; dorum kàsch dü nétt béstéh vor dina Fénd, bis éhr dàs Gébànnta vu eich àwag màcha.
14 Un Morga friahj solla éhr ààtrata, ei Stàmm noch’m àndra un d’r Stàmm da YAHWEH nènna wìrd, da soll vortrata, un ei G’schlacht noch’m àndra, un dàs G’schlacht dàs YAHWEH nènna wìrd, dàs soll vortrata, ei Hüss noch’m àndra un dàs Hüss dàs YAHWEH nènna wìrd, dàs soll vortrat, Mànn fér Mànn.
15 Un wèr mét Gébànntem ààgétroffa wurd, da soll ma ém Fiir verbrènna mét àllem wàs ar hàt, wéél ar d’r Bund vu YAHWEH éwertrata hàt un a Frével àn Israël bégànga hàt.
16 Josua hàt séch àm Morga friahj uffg’màcht un hàt Israël ààtrata loo, ei Stàmm noch’m àndra ; un d’r Stàmm Juda ésch g’nènnt wura.
17 Ar hàt d’r Stàmm Juda ààtrata loo, un di Wàhl hàt d’r Stàmm vu da Séchariter gétroffa. Un ar hàr d’r Stàmm vu da Séchariter ààtrata loo un as hàt d’r Sabdi gétroffa.
18 Do hàt Josua s’ G’schlacht vu Sabdi ààtrata loo. Mànn fér Mànn. Do hàt’s d’r Achan, d’r Suhn Karmis gétroffa, d’r Suhn Sabdis, d’r Suhn Serachs, üssem Stàmm Juda.
19 Josua hàt zum Achan g’saidt : Mina Suhn, géb YAHWEH, ém Gott Israëls di Ėhr un békènn’s Ėhm un sàg mér wàs dü g’màcht hàsch un verstèck mér nix.
20 Do hàt Achan Josua g’àntworta un g’saidt : Wàhrhàftig, éch hàn méch àm YAHWEH verséndigt, àm Gott Israëls. So hàn éch g’hàndelt :
21 Ėch hàn unter d’r Beuté a koschtbàra babylonischa Màntel un zweihundert Shèkels Sélwer, a Stànga Gold, vu fufzig Schèkels schwar g’sah, fér dàs hàn éch Luscht kàà, un hàn’s g’numma. Un lüag, éch hàn’s verscharrt én d’r Arda én minem Zèlt un s’ Sélwer drunter. ( 1 Schèkel = 11,5 Gràmm)
22 Josua hàt Bota dèrt ààna g’schéckt, dia sénn zum Zèlt g’rènnt, un lüag, as ésch verscharrt g’séé én sinem Zèlt, un s’ Sélwer drunter.
23 Si hàn’s üssem Zèlt g’numma un han’s ém Josua gébrocht un zu àlla Israëlita un han’s vor YAHWEH nééderg’lègt.
24 Do hàt Josua un gànz Israël Achan métg’numma , d’r Suhn Serachs, sàmt d’m Sélwer, d’m Màntel un di Goldstànga, sini Séhn un Tœchtra, sini Rìnder un Ėsel un Schééf, si Zèlt un àlles wàs ar kàà hàt, un han si uffa éns Tàl Achor g’fiahrt,
25 Un Josua hàt g’sprocha : Wéél dü uns Ėwel gébrocht hàsch, so soll YAHWEH dér Ėwel brénga hétt. Un gànz Israël han éhna g’steinigt un han si mét Fiir verbrénnt. Un àls si si g’steinigt kàà han,
26 han si éwer éhna a großa Steihüffa g’màcht ; da ésch gébléwa bis uff d’r héttiga Tàg. So hàt séch YAHWEH vum Grimm vu Sinem Zorn àbg’wanda. Dohar nènnt’ ma da Ort « Tàl Achors » - d.h. Ungléckstàl - bis uff d’r héttiga Tàg.