9 Ech, Johànnes, èjra Brüader un Métgénossa én da Prüfunga, àm Kénigreich un àn d’r Géduld én Jésus bén uff d’r Ìnsel Patmos g’séé um déss Wortes Gottes z’wélla un zum Zeugnis vu Jésus.
10 As ésch àm Tàg vum Herr g’séé, un éch bén ergréffa wura ém Geischt un hàn a stàrki Stémm wia’na Trumpét hénter mér g ‘héért,
11 dia hàt g’saidt : Wàs dü séhsch, schrieb’s én a Büach, un schéck’s àn di séwa Gémeinda : Ephésus, un Smyrna, un Pergamon, un Thyatira, un Sardes, un Philadelphia, un Laodizéa.
12 Ech hàn méch umgédraiht um zu lüaga noo d’r Stémm wu mét mér g’rèdt hàt. Un àls éch méch umgédraiht hàn, hàn éch séwa goldini Leuchter g’sah.
1 YAHWEH ésch Kénig un majestätisch gégleidet ;
YAHWEH ésch gégleidet un umgértet mét Kràft,
So ésch d’r Ardkreis fèscht, un wànkt nét.
24 Jésus ésch uffg’stànda un ésch vu dèrt én s’ Gébiat vu Tyrüs un Zidon gànga. Ar ésch én a Hüss gànga un hàt wélla, dàss niama weiss, dàss ar do ésch, doch ar hàt nét kènna verborga bliewa.
25 Glich druff hàt a Fràui g’héért vu éhm. Dara Tochter hàt a unreina Geischt kà. Si ésch kumma un ésch zu sina Fiass nééderg’fàlla.
26 Di Fràui ésch a Griachana g’séé, gébértig üss Syrophénizien, un hàt Jésus gébétta, dàss ar d’r béés Geischt üss éhrer Tochter üssatriebt.
27 Jésus hàt zu éhra g’saidt: Loss z’èrscht di Kénder sàtt wara; as ésch nét réchtig, dàss ma én da Kénder s’Brot awag némmt un as én da kleina Hénd ànawérft.
1 Hééra mér züa, éhr Ìnsla, un éhr Vèlker üss d’r Fèrna, horcha ! YAHWEH hàt méch bérüafa glich vum Müaterlieb, Ar hàt Mina Nàma erwähnt àls éch noch ém Schoß vu d’r Müater g’séé bén.
2 Üss minem Müül hàt Ar a schàrfes Schwart g’màcht. Mét d’m Schatta vu Siner Hànd hàt Ar méch bédeckt. Ar hàt méch zum a spétziga Pfliel g’màcht un méch én Sinem Köcher verstèckt.
3 Ar hàt zu mér g’saidt : Dü bésch mina Knacht, durch déch wéll Ech méch verherrliga loo.
4 Ech hàn g’saidt : Ech hàn umasunscht g’schàfft, éch hàn méch vergawens üsg’schèpft; wahrend mi Racht bi YAHWEH ésch un mina Lohn bi minem Gott.
14 Jesus hàt s’ Volk wéder zu séch g’rüafa un hàt zu àlla g’sprocha : hééra mér züa un bégriffa’s.
15 As gébt nix wu vu dussa én d’r Mènsch géht, wu éhna kèntig unrein màcha, sundern wàs üss’m Mènsch üssakummt, dàs ésch’s, wu d’r Mènsch unrein màcht. Wenn einer Ohra hàt zum hééra, so soll ar dàs hééra.
17 Wu ar wéder z’ruck gànga ésch én s’Hüss, witt vu d’r Mènga, han di Jénger éhna g’frogt éwer dàs Gleichnis.
18 Ar hàt zu éhna g’sprocha : Oï éhr, sénn éhr so unwéssend ? Mèrka éhr nét, dàss àlles wàs vu drussa én d’r Mènscha innagéht, éhna nét unrein màcha kàt ?
19 Dènn as géht nét én si Harz, sundern én sina Büch un nochar én di Grüab, un somét sénn àlli Speisa fér rein erklärt.
20 Ar hàt witterscht g’rèdt: Wàs üssem Mènscha herüsskummt màcht d’r Mènsch unrein.
21 Dènn vum Ìnra, üss’m Harz vu da Mènscha kumma béési Gédànka, Unzucht, Diabstàhl, Mord,
22 Ehbruch, Hàbgier, Bosheit, Bétrug, Üsschweifunga, Méssgunscht, Läschterunga, Hochmüat, Unvernunft.
23 Àlli dia béési Sàcha kumma üssem Ìnra un màcha d’r Mènsch unrein.