1 Lüag, dàs ésch mina Knacht, wu’n Ech unterstétz, Mina Üsserwählta, àn dam hàt mini Séél Wohlgéfàlla, Ech hàn éhm mina Geischt gaa, ar wérd s’Racht unter di Heida brénga.
2 Ar wérd nét schrèja un riafa, un sini Stémm wérd ma nét hééra uff da Gàssa.
3 S’géknéckta Rohr wérd ar nét zerbracha, und d’r glunzenda Docha wérd ar nét üsslèscha. En Trèja, bréngt ar s’Racht.
4 Ar salwer wérd nét verlèscha un nét zerbracha, bis ar uff d’r Walt s’Racht g’schàffa hàt ; un di Ìnsla wàrta uff sini Léhr.
5 So sprécht Gott, YAHWEH, wu di Hémmel erschaffa hàt un si üssbreitet, Da wu di Arda gébeldet hàt un wàs si bréngt, Da wu d’r Odem én da Iiwohner gébt, un s’Lawa én dana wu séch druff béwéga.
6 Ech, YAHWEH, hàn déch g’rüafa, d’r G’rachtigkeit zu diana ; Ech hàn déch àn d’r Hànd g’numma un gébélda, Ech hàn déch béstémmt àls d’r Bund vum Volk, un s’ Liacht vu da Nàtiona.
7 Dàss dü d’Auiga vu da Blénda uffmàchsch, di G’fàngana üss da G’fangnis holsch, un dia wu do sétza én d’r Fénschternis, üssem Kerker.
8 Mina Nàma ésch YAHWEH, d’r Herr, Ech wéll Mini Ehr én kènem àndra gaa, noch mina Ruhm én da Götza.
9 Lüag wia Mi Vorsàga wohr ésch wura. Ech verkendig Nèjes vor èbb’s g’schéht, vor èbb’s kummt, loss Ech eich dàs wéssa.
10 Sénga én YAHWEH a nèji Liad ! Léén sina Rhum ertééna vu da Ander d’r Arda, éhr wu uff da Méér fàhra, un wàs ém Méér ésch, éhr Ìnsla un dia wu druff wohna !