30 Jésus hàt noch g’sprocha : Mét wàs kààt ma s’Reich Gottes verglicha, un wàs fér a Gleichnis kènna mér do d’rfér fénda ?
31 As ésch wia’na Samftkèrnla: Wènn as g’saait wérd én d’r Grund, so ésch as s’kleinschta unter àlla Somakèrnla vu d’r Arda ;
32 un wènn as g’saait ésch, so géht’s uff un wérd grééser àls àlli Kritter un triebt grossi Näscht, so dàss di Végel unt’rem Hémmel én sinem Schatta kènna wohna.
33 Durch vieli solchi Gleichnissa hàt ar éhna s’ Wort g’saidt, so witt dàss si as han kènna hééra un verstéh.
1 ALLMACHTIGER, GOTT, YAHWEH, AR rèdt un riaft di Walt z’samma, vum Uffgàng vu d’r Sunna, bis zu éhrem Néédergàng.
2 Vu Zion, di Vollandung d’r Schéénheit, schiint AR.
3 Unser GOTT kummt, un AR bliebt nét stéll. Uff-frassendes Fiir géht vor Éhm vorüss, un a wélder Sturm géht um Éhna hèrum.
4 AR riaft d’r Hémmel én d’r Héécha, un d’Arda zu réchta Si Volk.
21 Jésus hàt witterscht zu éhna g’sprocha : Zéndet ma dènn a Liacht àà, um as unter a Sèschter oder fér’s unter a Bètt zu stèlla ? Uff kè Fàll, sunder fér’s uff a Leuchter zu sètza.
22 Dènn nix bliebt verstèckt wàs offabàr soll wara, un nix bliebt g’heim, wàs àn d’r Tàg soll kumma.
23 Wèr Ohra hàt zum hééra, da soll hééra.
24 Un ar hàt noch zu éhna g’sprocha : Gan Àcht wàs éhr hééra ! Mét dam Mass wu éhr massa, wérd eich wéder g’massa un ma wérd eich noch d’rzüa gaa.
1 A Psàlm Davids.
2 Ja, mini Séél ésch riahwig vor Gott, vu Éhm kummt mi Heil.
3 Ja, dènn AR ésch mina Fèls, mini Hélf, mini Fèschtung, dàss éch g’wéss nét wur fàlla.
4 Wia làng wann éhr Sturm làuifa géga a Mànn ; wann éhr éhna umstérza, wia’na schiafi Müür, wia’na verwàhrlosta Zühn ?
5 Ja, si danka nur àn si Umstérza vu siner Héha, han G’fàlla àm Liaga. Mét d’m Müül b’sagna si, ém Harz flüacha si. ( Pàuiss )
1 Wéderum hàt Jésus àm Sééstrànd g’léért. A grossi Manga Litt hàt séch um éhna versàmmelt so dàss ar én a Boot g’stééga ésch un ààna g’sassa ésch. S’Volk ésch uff’m Lànd géganéwer vum Séé g’stànda.
2 Ar hàt si viel g’léhrt én Gleichnissa un wahrend siner Léhr hàt ar zu éhna g’sprocha :
3 Hééra züa : As ésch a Mànn zum saaja üssagànga.
4 Jètzt, wahrend àss ar g’saaït hàt ésch’s vorkumma dàss Kœrnla àn d’r Rànd vum Wag g’fàlla sénn ; do sénn di Véégel kumma un han si uffg’frassa.