22 Si sénn noch Bétsaida kumma ; ma hàt ém Jésus a Blénda gébrocht,un ma hàt éhna gébétta, dàss ar éhna ààriahrt.
23 Ar hàt d’r Blénd bi d’r Hànd g’numma un hàt éhna üss’m Dorf üssag’fiahrt. Ar hàt Speichel uff sini Auiga gétàn, hàt sini Hand uff éhna g’lègt un hàt éhna g’frogt : Séhsch dü èbbis ?
24 Ar hàt di Auiga uffg’màcht un g’saidt : Ech séhn Mènscha wia Baim umhargéh.
25 Dodruff, hàt Jésus wéder di Hand uff sini Auiga g’lègt un d’r Mànn hàt d’Àuiga g’stèllt ; ar ésch g’heilt g’séé, un hàt àlles ditlig g’sah.
26 Jésus hàt éhna heim g’schéckt un g’saidt : Gàng àwer nét en s’Dorf !
27 Jésus ésch mét sina Jénger furtgànga én di Dœrfer bii Cäsaréa Philippi. Uff’m Wag hàt ar sini Jénger g’frogt : Wèr sàga di Litt, dàss éch bén ?
28 Si han éhm g’àntworta: Einigi sàga, dü sèjsch Johànnes d’r Taifer einigi saga, dü sèjsch Elia; àndri, dü sèjsch eina vu da Propheta.
29 Ehr àwer, wér sàga éhr dàss éch bén ? Do hàt Pétrus g’àntworta un g’sprocha : Dü bésch d’r Chrìstüs !
30 Ar hàt éhna strang gébota én niama vu dam zu rééda.