30 Jésus hàt noch g’sprocha : Mét wàs kààt ma s’Reich Gottes verglicha, un wàs fér a Gleichnis kènna mér do d’rfér fénda ?
31 As ésch wia’na Samftkèrnla: Wènn as g’saait wérd én d’r Grund, so ésch as s’kleinschta unter àlla Somakèrnla vu d’r Arda ;
32 un wènn as g’saait ésch, so géht’s uff un wérd grééser àls àlli Kritter un triebt grossi Näscht, so dàss di Végel unt’rem Hémmel én sinem Schatta kènna wohna.
33 Durch vieli solchi Gleichnissa hàt ar éhna s’ Wort g’saidt, so witt dàss si as han kènna hééra un verstéh.
34 Ar hàt zu éhna g’rèdt, nét ohna Gleichnissa; àwer wènn si allei g’séé sénn, hàt ar éhna àlles üssg’lègt.
35 Wu d’r Owa kumma ésch àm namliga Tàg, hàt ar zu éhna g’sprocha: Léén uns àn s’àndra Ufer éwrafàhra.
36 Si han s’Volk hénter séch g’loo un han éhna métg’numma, so wia ar Boot g’séé ésch ; un as sénn noch àndri Boota bi éhm g’séé.
37 Do hàt séch a stàrka Wérwelwénd erhowa, di Walla han bis én di Boota g’schlàga so dàss si séch mét Wasser g’féllt han.
38 Jésus ésch hénta ém Boot g’séé un hàt uff’ma Késsa g’schlofa. Si han éhna g’wèckt un han zu éhm g’sprocha : ‘‘ Meischter, némmsch dü kè Àcht, mér kumma um ! ”
39 Ar ésch uffg’stànda hàt ém Wénd gédroht un zum Méér g’saidt : Stélla jètzt ! Bésch riahwig ! D’r Wénd hàt séch g’lègt un a grossi Rühji ésch èntstànda.
40 Jésus hàt zu éhna g’saidt: Wurum han éhr so Àngscht ? Wia so han éhr noch kè Glàuiwa ?
41 A grossi Furcht hàt si gépàckt, un si han unter séch g’saidt : Wèr ésch da ? Salbscht d’r Wénd un s’Méér tüan éhm folga !