1 A Psàlm Davids.
2 Ja, mini Séél ésch riahwig vor Gott, vu Éhm kummt mi Heil.
3 Ja, dènn AR ésch mina Fèls, mini Hélf, mini Fèschtung, dàss éch g’wéss nét wur fàlla.
4 Wia làng wann éhr Sturm làuifa géga a Mànn ; wann éhr éhna umstérza, wia’na schiafi Müür, wia’na verwàhrlosta Zühn ?
5 Ja, si danka nur àn si Umstérza vu siner Héha, han G’fàlla àm Liaga. Mét d’m Müül b’sagna si, ém Harz flüacha si. ( Pàuiss )
6 Ja, süach Rüahi allei bi GOTT, mini Séél ! dènn mini Hoffnung kummt vu Éhm.
7 Ja, AR ésch mina Fèls, mi Heil, mini Fèschtung, dàss éch nét fàlla wur.
8 Én GOTT bliebt mi Heil, mini Éhr, d’r Fèls miner Stärka, mini Züaversécht ésch bi GOTT.
9 Vertràuija uff Éhna, standig, éhr Mènscha, laara èjer Harz üss vor Éhm, GOTT ésch a Schutz fér uns.
10 Ja, Mènschaséhn sénn a Hüch vum Wénd, Mènschaséhn a Luga-G’schlacht, stèll si àlli uff di Woog, si sénn lichter àls a Hüch vum Wénd.
11 Verléhn eich nét uff Gwàlt, màcha’ni kè laari Hoffnunga uff Ràuib. Soll èjer Richtum züanamma, hanga èjer Harz nét dràà.
12 GOTT hàt eimol g’rèdt, zweimol hàn éch dàs g’héért : GOTT allei ésch machtig !
13 Un Dü, HERR, bésch gnadig, dènn Dü vergaltsch én jédem noch sinaTàta.