1   Mét Jésus sénn si àn s’àndra Ufer vum Séé, én d’r Gégend vu da Géraséner ààkumma.
2   Glich wu ar üss’m Boot g’stééga ésch, ésch éhm vu da Grééwer har, a Mànn èntgéga kumma mét’ma unreina Geischt.
3   Da Mànn hàt sini Wohnung én da Gràbhéhla g’hà un niama hàt éhna mé kènna bénda, nét a mol mét Kètta.
4   Dènn ar ésch oft mét Fiass-Fèssel un Kètta gébunda g’séé, un ar hàt di Kètta zèrsprangt un di Fèssel verréssa, un niama hàt éhna kènna bandiga. 

5   Nàcht un Tàg ésch ar én da Gràbeshééhla un uff da Barga g’séé, ar hàt g’schroija un hàt séch mét Stei g’schlàga.
6   Als ar Jésus g’sah hàt vu wittem, ésch ar zu éhm g’rènnt un ésch vor éhm nééderg’fàlla.
7   Un ar hàt lütt g’schroija : Wàs wétt dü vu mér, Jésus, Suhn vum Allerhééchschta GOTT ? Éch béschwéér déch bi GOTT: Dàss dü méch nét quélsch !
8   Dènn Jésus hàt zu éhm g’saidt : Fàhr üss dam Mènsch, dü unreiner Geischt !
9   Un Jésus hàt éhna g’frogt : Wia heisch dü ? Un ar hàt g’àntworta : Mina Nàma ésch Légion, dènn mér sénn vieli.
10 Un ar hàt éhna ààg’fléht, dàss ar si nét üss d’r Gégend vertriebt.
11 Dèrt én da Barga ésch a grossi Hard vu Sèji uf d’r Weid g’séé.
12 Di unreina Geischter han éhna gébétta un g’saidt : Loss uns én dia Sèji fàhra !
13 Ar hàt’s éhna erlàuibt. Do sénn di unreini Geischter üss éhm g’fàhra un sénn én di Sèji g’fàhra, un di Hard ésch d’r Abhàng àwag’stérmt éwer di Klippa én d’r Séé, ung’fahr zweitoïsig, un sénn versoffa.
14 Di Sàuihérta sénn g’fléchta un han’s én d’r Stàdt un uff ‘m Lànd verkénda. Un di Litt sénn kumma um zu lüaga wàs g’schaa ésch.
15 Si sénn zu Jésus kumma un han d’r B’sassana g’sah wia ar do g’sassa ésch, gékleidet un mét sina àlla Sénna, da wu di Légion unreiner Geischter g’hàà hàt, un si han séch g’fèrcht.
16 Dia wu’s g’sah han, han’s éhna verzéhlt wàs mét d’m B’sassana g’schah ésch un di G’schécht mét da Sèji.
17 Si han Jésus gébétta üss éhrem Gébiat furtzugéh.
18 Un wun ar én’s Boot g’stééga ésch, hàt da wu b’sassa g’séé ésch éhna gébétta, mét éhm dèrfa zu bliewa.
19 Jésus hàt’s nét züagloo un hàt zu éhm g’sprocha : Gàng heim zu dina Litt un verkénd éhna àlles wàs der Hèrr, én Siner Bàrmharzigkeit, g’màcht hàt fér déch.
20 D’r Mànn ésch furtgànga un hàt ààg’fànga én da Zéh - Städt zu verkénda dia gross Wohltàt wu Jésus fér éhna g’màcht hàt. Un àlli sénn én Verwunderung g’séé.