Wia ésch dàs kumma..?
Wia ésch dès gànga ..?
D’r Mai hèt àlles ingefànga !
Wia.., dàs Àlta ésch vergànga ?
Ja.., lütlos, ohna Bànga...
S’ Lawa ésch nèï erstànda !
Die Nàcht ésch bézwunga .
Tiaf én éhrem Énnra ,
Schlumm‘ra die Kräfta ,
Verwàcha jètzt zum Bèschta ,
Wèr , verstéht scho éhr Wérka ?
Wèr , bégrieft éhr Dranga ?
Wènn mi Harz sprudelt, Déch griasst,
frohlockt éw‘r Dini Harmonie,
Hémmlischer-Vàtter, àlles béwiest:
d’Vollandung gliecht Dien’m Génie !
Jédes Steinla, jéd’s Halmla,
jéd’s Trèpfla, Bachla un Méér,
di Glühwérmla, di Mélchstrossa,
salbscht d’r Starnastàuib gliecht nur DER.
Zwei Bélder vum Zwànzigjahriga vu d'r
Lenthler-Elsassermass (Linthal) vum lètschta Suntig;
d'r Héhapunkt : a Pàter üssem Toga hàt si
müassa uf 'frànzésch' lasa...?
Der Hemmel hangt so tiaf,
d’Wulka kàsch dü striecha,
di Hiiser lüaga schiaf,
d’r Nawel, wéll nét wiecha.
Der Wénd blost éwer’s Fald
siena Hüch rieb d’r Bàcka,
sieni Hand sén so kàlt,
un d’Arda ésch gébàcha.
s' Blüamathàl labt wéderuf,
Ragatropfa han's gédrangt,
sini Kràft zielt zum Wurf,
zu stärka d'r Geischt wu wànkt !