A alta Brüch, a Kendertraüm,
En d’r Wihnachtszitt, d’r Wihnachtsbaüm.
Met Keule un Kertzle, a Pracht,
En‘ ra stelle, freedliche Wenternacht.
Wann d’ Groseltere, d’Eltere un Kender
En d’r Stub setze als em Wenter?
A Gfühl vu Frede herscht em Raüm
En d’r Wihnachtszitt met d’m Wihnachtsbaüm.
Ebs Feierlichs leijt en d’r Luft
Em ganza Raüm dar Tannaduft?
Wann an Wihnachts duen d’Kertzle branna,
Duen sech Kendereuje nem vu em tranne.
Angezeuje von ere unbekante Macht,
Bewundere alli die Liachterpracht.
Alles esch stell, as duet niema rede,
Alli sen erfellt vo me tiefe Freda.
Wihnachtslieder duen erklenga,
Die alta Lieder duet mer senge.
Fer Alt un Jung esch d’r Wihnachtsbaüm
D’Erenerung an a schene Traüm.
Bernard Muller