Héérsch Dü d’r Wénd jètzt plètzlig géh,
Vor diner Téér bliebt ar nét stéh,
Ar rittelt un pocht so ungàlànt,
Hielt àn àlla Ecka vu d’r Wànd.
As schnèit, as géht a kiala Wénd,
D’ Sàldàta màrschiara mét d’r Flént,
Di Fràuïa schéttla d’Bètter üss,
O Schrèck ! Wu ésch s’Nochbers Hüss ?
A Wànd vu Nawel stéht jètzt do,
D’r Schnéé fàngt séch z’fàlla loo,
Da stiegt machtig hoch, vielméh breit,
Salbscht di Fléh sénn fluchtbéreit.
Liawi Frénd,
Mér han a heilsàma " Wénk " bekumma. Ma kàt oï a Wénk bekumma vu da Stiira, émmer peinlig, unsera lètschta " Wénk " géht um unser Sééla un àllgéméina G'sundheits-Heil.
A Gédànka wu mér àlla Johr um di Faschta-Zitt uffgriffa. As ésch a eifàchi ' Promotion' wu jeda noch kàt Gald verdiana mét wéniger Assa, - wu kàsch Dü sunscht noch Gald verdiana ?- un d'rbii noch g'sénder wara, un zur glicher Zitt dini 'éwigi' Schulda noch kènna àbzàhla, da wu hètt, di 'Kàss' soll wàrta,
Also, a Momant ém Johr, wu dàs Geischtiga mét d'm Mènschliga z'sammaschàffa zum Wohl vu àlla, dàs heisst unseri Sétzunga wara knàpper g'hàlta.
As gétt oï méh Zitt zum Gédànka-Üsstüsch.
Noch a güati Nàcht un bis boll,
raymond
Alli stéhn vor dam grossa Tor,
S’Nèija-Johr ésch noch züagédèckt,
Nix kàsch Dü sah, noch héért’s kè Ohr,
S’Schéksàl hàt scho di Tésch gédèckt.