32 Wènn di Tota nét uferstéhn, d’rno « léen uns assa un trénka; dènn morn sén mér tot » ( Jesaya 22,13).
35 As kènntig jémànd froga : Wia wara di Tota uferstéh, un mét wàs fér’ma Kèrwer wara si kumma ?
36 Dü Nàrr : Wàs dü saaïsch (semer), wérd nét làwandig, wènn’s nét stérbt.
37 Un wàs dü saaïsch, ésch jo nét d’r Kèrwer, wu wara soll, sundern a blosses Kèrnla, wia vu Waiza oder vu èbis ànders.
Lire la suite : PAULUS Korinther 1,32; 35-45 Lawa üs d’r Uferstéhung
35 Petrus hàt zu Jésus g’sait: Salbscht wènn éch mét Dér müass starwa, tüan éch Déch nét verleugna. Un àlli Jènger han s’namliga g’sait.
36 Jésus ésch mét éhna àn a Gàrta kumma, da hàt Géthsémané g’heissa, ar hàt zu ehna g’sait: Bliewa do solàng às éch dèrt éwra gàng um zu bata.
37 Ar hàt d’r Pétrus un di zwei Séhn vum Zébédäus métg’numma un hàt àag’fànga zu trüra un ésch én Ängschta g’fàlla.
38 Jésus hàt zu éhna g’sait: Mieni Seel ésch bétriabt bis àn d’r Tod; bliewa do un wàcha mét mér!
22 Si han éhm züag’horcht bis zu dam Wort; d’rno han si àag’fànga zu schreija un zu riafa: Awag mét dam vu d’r Arda, ar dèrf némm lawa
23 Si han g’schroija, han ehrni Kleider àbg’worfa un Stauib én d’Luft g’schleudert.
24 D’r Oberscht hàt d’rno béfohla éhna én d’Burg z’fiahra, un hàt g’sait : Ma soll’na geissla un verhéera fér d’r Grund zu erfàhra wurum dàss si géga ehna briala.
25 Wun si éhna fèschtgébunda g’hà han zum geissla, hàt d’r Paulus zum Hauiptmànn g’sait: Esch’s erlauibt, bi eich, a Mènsch wun a roemischer Bérger ésch, ohna a Urteil zu geissla?
37 Wun d’r Paulus en di Burg hat sotta g’fiahrt wara, hàt ar d’r Oberscht g’frogt : Derf éch mét dér réda ? Ar àwer hàt g’sait : kàsch dü griachisch ?
38 Bésch dü nét d’r Ägypter, da wu en dana Tag a Ufstànd üsg’léest hàt un dia viartoïsig Hàlsàbschnieder en d’Wüsta üssag’fiahrt hàt ?
39 Paulus àwer hàt g’àntworta : Ech ben a jüdischer Mànn üs Tarsus én Zilizia, Bérger vun’ra nàmhàfta Stàdt. Ech bétt déch, erlauib mér, zu dam Volk zu réeda.
40 Âls ar éhm d’Erlauibnis ga hàt, ésch d’r Paulus uf d’éwerscht Stuf vu d’r Stag g’stànda, un hàt em Volk mét d’r Hànd g’wungka. A Stélla ésch enstànda, ar hàt zu ehna uf hébräisch g’rèdt un g’sait :
1 Wun Israël üs Ägypta gezoga ésch, S’Jakobs Hüs üs dam frèmda Volk,
2 Do ésch s’Lànd Judäa si Heiligtum wura, Israël si Eigatum.
3 S’Meer hàt’s g’sah un ésch g’fléchta, D’r Jordan ésch umkéhrt.
4 Di Barga sén g’hüpst wia di Lammer, Di Hügel wia di junga Schéf.