1 Fénf Tag nochhar ésch d’r Hochapriaschter Hananias mét einigi
Ältèschti un d’r Ânwàlt Tertullus àwakumma;
si han a Âaklàg erhowa vor’m Stàtthàlter gega d’r Paulus.
2 D’r Paulus ésch d’rzüa g’rüafa wura un d’r Tertullus hàt di Âaklàg
gega d’r Paulus àg’fànga un hàt g’sprocha : Edelschter Félix, dàss
mér unter dér ém a grossa Fréeda lawa un dàss en dam Volk durch
dini Réforma vieli Wohltàta wéderfàhra sén durch dini Férsorg,
3 dàs tüan mér zu jéderzitt un éweràll mét Dànkbàrkeit ànerkènna.
4 Âwer domét éch déch nét züa làng ufhàlt, bétt éch déch, dü
mèchtsch uns kurz àahéera, én diner Güatheit.
5 Mér han èndèckt dàss da Mànn a Pèscht ésch, dàss ar Zwiitràcht
stéftet unter àlla Juda uf’m gànza Ardkreis, un dàss ar d’r
Âafiahrer ésch vu d’r Sèkta vu da Nazaréner.
6 Ar hàt oï versüacht d’r Tampel zu entwèihja, do han mér éhna
ergréffa mét d’r Âbsécht éhna zu réchta no unserem G’sètz.
7 Âwer d’r Oberscht Lysias ésch iig’schrétta un hàt éhna mét G’wàlt
üs unsera Hand g’réssa mét d’m Béféhl, sini Âakläger solla vor dér
erschiena.
8 Wènn dü ehna verhéersch, kàsch dü salwer üs éhm èrfàhra di
Wohret vu unsera Âaklàgsgrénda.
9 Di Juda salbscht han dia Grénda unterstétzt, un g’sait dàss ar séch
so verhàlta hàt.
10 D’r Stàtthàlter hàt ehm g’wunka un d’r Paulus hàt àg’fànga z’réeda:
Wiel éch weiss dàss dü Réchter bésch én dam Volk sitter Johra, so
kànn éch mét Vertrauija réeda fér mini Verteidigung.
11 Wia dü salwer kàsch fèschtstèlla, bén éch vor zwèlf Tag én
Jérusalèm àakumma, um zu batta.
12 Niama hàt méch, wéeder ém Tampel, noch én d’r Synagog, noch én
d’r Stàdt d’rbii g’sah, dàss éch mét jémànd g’strétta hat oder ém
Volk a Üfrüahr àgézèttelt hat.
13 Si kènna dér oï nét béwiisa, waga wàs àss si méch verklàga.
14 Wàs éch àwer tüan békènna ésch : Ech bén em Dianscht vum
GOTT vu unsera Vatter, noch dam Wag wu sée àls Sèkta nènna;
éch glauib àlles wàs ém G’sètz stéht un én da Prophéta stéht.
15 Ech hàn d’namlig Hoffnung zu GOTT wia sée, namlig , dàss’s
a Uferstéhung gébt vu da G’rachta wia vu da Ung’rachta.
16 Waga dam tüan éch méch àaschtranga, wia sée, émmer a reines
G’wéssa zu b’hàlta vor GOTT un vor da Mènscha.
17 No méhréri Johra bén éch z’ruck kumma um Âlmosa én minem
Volk zu brénga un zu opfra.
18 A Pàar Juda üs d’r Provinz Âsia han méch g’reinigt g’funda ém
Tampel, ohna Uflauif un ohna Ufrüahr.
19 Dia sollta jètzt do sé vor dér un méch verklàga, wènn si èbis géga
méch hatta.
20 Oder dia wu do sén solla salbscht sàga, wàs fér a Unracht si g’funda
han, àls éch vor‘m Hocharàt g’stànda bén;
21 oder ésch’s g’sée waga dam einta Wort wun éch üsgrüafa hàn, wun
éch unter éhna g’stànda bén : Um di Uferstéhung vu da Tota wélla,
soll éch hétta vu eich àaklàgt wara ?
22 Félix, wu méh g’wésst hàt vu dam Wag, hàt di Sàch vertàgt mét da
Worta : Wènn d’r Oberscht Lysias àwakummt wur éch do d’réwer
entscheida.
23 Ar hàt ém Hauiptmànn d’r Béféhl ga, d’r Paulus èm G’fangnis
z’behàlta mét’ra g’wéssa Frejiheit, un én sina Litt nét zu verbiata
éhm zu diana.