22 Si han éhm züag’horcht bis zu dam Wort; d’rno han si àag’fànga zu schreija un zu riafa: Awag mét dam vu d’r Arda, ar dèrf némm lawa
23 Si han g’schroija, han ehrni Kleider àbg’worfa un Stauib én d’Luft g’schleudert.
24 D’r Oberscht hàt d’rno béfohla éhna én d’Burg z’fiahra, un hàt g’sait : Ma soll’na geissla un verhéera fér d’r Grund zu erfàhra wurum dàss si géga ehna briala.
25 Wun si éhna fèschtgébunda g’hà han zum geissla, hàt d’r Paulus zum Hauiptmànn g’sait: Esch’s erlauibt, bi eich, a Mènsch wun a roemischer Bérger ésch, ohna a Urteil zu geissla?
26 Âls d’r Hauiptmann dàs g’héehrt hàt, ésch ar zum Oberscht gànga hàt ehm dàs béréchta un g’sait: Wàs màchsch dü jètzt ? Da Mann ésch a roemischa Bérger.
27 Do ésch d’r Oberscht zum Paulus kumma un hàt éhna g’frogt: Sàg mér, bésch dü a roemischer Bérger? Ar hàt ja g’sait.
28 D’r Oberscht hàt g’àntworta: Ech hàn dàs Bérgerracht mét viel Gald erworwa. D’r Paulus àwer hàt g’sait: Ech bén àls roemischa Bérger gébora.
29 Do han dia wu éhna hatta solla geissla un verhéera, séch schnall vu éhm z’ruck gézoga. D’r Oberscht salwer hàt Angscht bekumma, àls ar vernumma hàt, dàss da wun ar hàt lossa fèschtbénda a roemischa Bérger ésch.
30 D’r ànder Tàg hàt ar séch wèlla erkundiga, wurum d’r Paulus vu da Juda verklàgt wura ésch; ar hàt ehna vu da Kètta béfreija loo un hàt befohla di Hochapriaschter un d’r gànz Hocha Ràt z’samma kumma z’loo, ar hàt d’r Paulus àwag’fiahrt un hàt éhna vor si g’stèllt.
K 23,1-11
1 D’r Paulus hàt sini Auiga uf d’r Hocha Ràt g’réchta un g’sprocha: « Briader, éch hàn mi Lawa mét güatem G’wéssa vor Gott g’fiahrt bis uf d’r héttiga Tàg.
2 D’r Hochapriaschter Hananias hàt én dana wu um éhna g’stànda sén béfohla, éhm uf s’Mül zu schlàga.
3 Do hàt d’r Paulus zu ehm g’sait: Gott wérd déch schlàga, dü g’wissgendi Wànd ! Wia kàsch dü do setza un méch noch’em G’setz réchta un àndersitts, méch géga s’G’setzt vum a Mànn schlàga loo ?
4 Dia àwer, wun d’rbii g’stànda sén han g’sprocha: Béleidigsch dü ém Gott Sina Hochapriaschter ?
5 D’r Paulus hàt g’àntworta: Briader, éch han nét g’wésst, dàss ar d’r Hochapriaschter ésch. Denn as steht g’schréwa: Dü sollsch d’r Vorstéher vum Volk nét béleidiga.
6 Wu d’r Paulus erkènnt hàt, dàss a Teil Sadduzäer g’sée sén un d’r àndra Teil Pharisäer, hàt ar zum Ràt g’rüafa: Briader, ech bén a Pharisäer, un a Suhn vum a Pharisäer. Ech wur àag’klàgt waga unserer Hoffnung àn di Uferstehung vu da Tota.
7 Wun ar dàs g’sait g’hà hàt, ésch a Zwietràcht zwéscha da Pharisäer un da Sadduzäer entstànda, un di Versàmmlung hàt séch g’schpàlta;
8 Dènn di Sadduzäer sàga as gébt kè Uferstehung, un oï kè Angel un kè Geischter, di Pharisäer àwer léhra beides.
9 Dàs Géschrèji ésch émmer lüter wura un a Pàar Schréftgéléhrti vu d’r Partèi vu da Pharisäer sén ig’schrétta, han séch g’wéhrt un erklärt: mér féndé nix Béeses àn dam Mènsch; viellicht hàt a Geischt oder a Angel mét ehm g’rèdt.
10 Wu di Zwietràcht gréesser wura ésch, hàt d’r Oberscht üs Ângscht dàss si d’r Paulus zèrrissa, Soldàta àwa kumma loo fér d’r Paulus zu befreija un én di Burg zu fiahra;
11 En d’r folgenda Nàcht ésch d’r Hèrr ém Paulus erschéena un hàt zu éhm g’sait: B’hàlt Müat! So wia dü Ziega g’sée bésch fer Méch én Jérusalm, so müasch dü Ziega sée fér Méch én Rom.