35 Petrus hàt zu Jésus g’sait: Salbscht wènn éch mét Dér müass starwa, tüan éch Déch nét verleugna. Un àlli Jènger han s’namliga g’sait.
36 Jésus ésch mét éhna àn a Gàrta kumma, da hàt Géthsémané g’heissa, ar hàt zu ehna g’sait: Bliewa do solàng às éch dèrt éwra gàng um zu bata.
37 Ar hàt d’r Pétrus un di zwei Séhn vum Zébédäus métg’numma un hàt àag’fànga zu trüra un ésch én Ängschta g’fàlla.
38 Jésus hàt zu éhna g’sait: Mieni Seel ésch bétriabt bis àn d’r Tod; bliewa do un wàcha mét mér!
39 Ar ésch a bétsi witterscht gànga, ésch néeder g’fàlla uf si G’sécht, hàt gébata un g’sait: « Mina Vàtter, hàt ar g’sait, wènn’s méglig ésch, so loss da Kèlch àn mér voréwer géh; doch nét wia éch wéll, sundern wia DÜ wétt! »
40 Und ar ésch zu sina Jénger kumma : dia han g’schlofa. Ar hàt ém Pétrus g’sait: « Kènna ehr nét ei Stund mét mér wàcha ?
41 Wàcha un bata dàss éhr nét én Versüachung kumma ! D’r Geischt ésch wéllig; àwer s’Fleisch ésch schwàch. »
42 Zum zweita Mol hàt ar séch wéder èntfèrnt, hàt gébata un g’sait: Mina Vàtter, wènn da Kèlch nét kàt vorbei géh ohna dàss éch’na drénk, so soll Dina Wélla g’schah !
43 Un ar ésch kumma un hàt si wéder èm Schlof g’funda, dènn ehrni Auiga sén schwàr g’sée.
44 Ar hàt si g’loo, un hàt séch wéder èntfèrnt un hàt zum drétta Mol gébata un hàt di namliga Worta wéder g‘sprocha.
45 Ar ésch zu da Jénger z’ruck kumma un hàt g’sait: « Schlofa éhr émmer noch ? Jètzt ésch di Stund kumma wu d’r Ménscha-Suhn éwerga wurd én d’ Hand vu da Sénder.
46 Stehn uf, jètzt géh m’r ! Sahn, mina Verräter ésch do » .
MATTHÄUS 26, 35-46