27 As ésch di viarzénschta Nàcht g’sée wu mér én d’r Adria hén und
har gétréwa wura sén, àls di Schéffslitt, géga Métternacht,
àagékéntigt han, si kama àn a Lànd.
28 Si han d’r Sankblèi üssag’worfa un han zwànzig Fàda tiaf g’massa,
a bétsi witterscht han si fufzéh Fàda tiaf g’massa.
29 Üs Ângscht si kènnta uf Kléppa stossa, han si vum Starn - s’ Hénter-
teil - viar Ànker üssag’worfa, un han g’wunscha àss’s Tàg wurd.
30 Di Séelitt han versüacht di Flucht zu ergriffa, si han s’ Métboot
àwag’loo mét d’m Vorwànd, si wann vorna di Ânker àbloo.
1 Di Bléeda sàga én éhrem Harz : « As gébt kè GOTT. »
Si sén verdorwa; éhr Hàndla ésch a Greul :
Kènna vu éhna màcht èbis Güates.
2 YAHWEH lüagt vum Hémmel uf di Mènschakénder,
AR lüagt ob jémànd g’schèit ésch un GOTT süacht.
3 Àwer àlli han séch àbg’wanda un àllig’sàmt sén voll Làschter,
kènna wu Güates màcht, nét a einziga.
4 Wéssa si’s dènn nét, àlli dia Éweltäter,
wu mi Volk frassa wia si s’Brot assa,
un YAHWEH nia àariafa.
1 Nochdam dàss s’Iischéffa noch Itàlia béschlossa g’sée ésch, han si
d’r Paulus un noch àndri G’fàngani ém a Hauiptmànn nàmens
Julius, vu d’r Âbteilung Augusta, éwergaa.
2 Mér han a Schéff üs Adramyttrion béstéega dàss àn d’r klein-
àsiàtischer Küsté entlàng hat fàhra solla, un sén àbg’fàhra;
mét uns ésch oï Aristarchus g’sée, a Mazédonier üs Théssalonich.
3 Âm nachschta Tàg sén mér en Sidon àakumma; d’r Julius hàt séch
fréndlig géganéwer d’m Paulus verhàlta un hàt éhm erlauibt zu sina
Frénd z’géh um séch pfléga z’loo.
4 Vu do sén mér wéder én s’ Méer g’stocha un sén g’fàhra ém Schutz
vu Zypra hée, wiel di Wénd uns entgéga g’sée sén;
1 GOTT, schàff mér Racht
un fiahr mini Sàch géga dàs unheiliga Volk,
Errètt méch vu da fàlscha un béesa Litt !
2 Dü bésch mini Stärka :
Wurum hàsch Dü méch verstossa ?
Wurum müass éch so trürig géh,
wènn mina Fénd méch bédrängt ?
3 Schéck Di Liacht un Dini Wohret,
dàss si méch leita un brénga
zu Dinem heiliga Barg, zu Diner Wohnung.
19 Dorum, Kénig Agrippa, hàn éch én dar hémmlischa Erschienung nét wéderstànda.
20 Em Gégateil, éch hàn z’èrscht àag’fànga zu prédiga ém Volk vu Damaskus un én Jérusalem, un ém gànza jüdischa Lànd, un nochar oï én da Heida, dàss si solla Büass màcha un séch zu Gott békéhra un di Anderung vu éhrna Harza béwiesa mét éhrna Warker.
21 Dorum hàn méch di Juda ém Tampel ergréffa, un versüacht méch fèrtig zu màcha.
22 Áwer mét Gottes Hélf, bis zum hétiga Tàg, stànd éch do sécher un bén Ziega vor Grossi un Kleini un sàg nur wàs di Prophéta un Moses vorüssg’sait han :