19 Yahweh hàt d’r Mond g’màcht um di Johreszitta iiz’teila, un di Sunna weiß wènn si müaß untergéh.
20 Dü màchsch di Fénschternis un as wurd Nàcht, un àlli Tiarer vum Wàld kumma üssa.
21 Di junga Lœwa brialla noo éhrer Beute, haïscha éhrni Nàhrung vu Gott.
22 Wènn di Sunna uffgéht, ziaga si séch z’ruck, léga séch én éhrni Hééla.
14 Wènn éhr àwer d’r Greul vu d’r Verwüstung dèrt g’sah wara wu ar nét soll séé - wèr’s léést, da soll séch’s mèrka – so solla dia wun én Judéa sénn uff di Barga fléchta.
15 Wèr uff’m Dàch ésch, da soll nét àwa un innagéh fér èbbis üss’m Hüss z’hola.
16 Un wèr uff’m Fald ésch, da soll nét z’ruckgéh um sina Màntel z’hola.
17Wéh dana wu schwànger sénn un Kénder stélla, wènn dia Tag kumma.
10 Dü losch Qualla entsprénga én da Täler, dàss si fliassa zwéscha da Barga dura.
11 Di Tiarer vum Fald trénka d’rvu, un di wélda Esel lèèscha éhrna Durscht.
12 Di Végel vum Hémmel bàuija én d’r Néécha éhra Nascht, un léén én da Näscht éhrni Stémma erschàlla.
13 Vu Diner Wohnung én d’r Héécha bénètzsch Dü di Barga, féllsch di Arda mét da Fréchta vu Dina Warka.
1 Àls Jésus üssem Tampel gànga ésch, hàt eina vu sina Jénger zu éhm g’saidt : Meischter, lüag ! Wàs fér Stei un wàs fér Gébäuiligkeita !
2 Jésus hàt zu éhm g’sprocha : Séhsch dü dia grossa Gébäuligkeita ? Nét ei Stei wérd uff’m àndra bliewa : àlles wérd zerstéért wara.
3 Àls ar uff’m Œlbarg g’sassa ésch géganéwer vum Tampel, han Pétrus un Jakobus un Johànnes un Àndrés éhna g’frogt :
4 Sàg uns, wènn wérd dàs g’schah ? Un wàs ésch s’Zeicha, wènn dàs àlles g’schah wurd ?
1 Lob YAHWEH, mini Séél, YAHWEH, mina Gott, Dü bésch so gross, mayestätisch, gékleidet voll Herrlichkeit,
2 umgaa mét’ma Liachtmàntel, Ar breitet d’r Hémmel üss wia’na Zèlt,
3 Sini Wohnung schwébt éwer da Wàsser, Ar némmt di Wulka zu Sinem Wàga, Ar béwégt séch uff da Flégel vum Wénd,
4 Ar némmt di Wénd àls Sini Boota, un di Fiirflàmma àls Sini Dianer,