1 As sénn noch zwei Tag g’séé bis zum Passafascht un bis zu da Tag vum ungésüürta Brot. Di Hohapriaschter un d’Schréftg’léhrti han versüacht wia si Jésus kènna hénterléschtig ergriffa un umbrénga.
2 Dènn si han g’saidt : Nét wahrend’m Fascht, dàss’s kè Uffstànd gétt ém Volk.
3 Wu Jésus én Béthania g’séé ésch ém Hüss vum Simon, d’r Üssätzig, un àm Tésch g’sassa ésch, ésch a Fràui kumma mét’ra Alabàschterflasch voll reinem, koschtbàrem Nardenéél. Si hàt d’Flasch zerbrocha un hàt si uff sinem Kopf üssg’laart.
4 Do sénn a Pààr unwéllig wura un han unter séch g’saidt : Wàs soll a so’na Vergeudung vu dam Nardenéél nutza ?
5 Ma hätt dàs Parfüm fér méh àls dreihundert Dénàr kènnta verkàuifa un dàs Gald én da Àrma gaa. Un si han di Fràui g’scholta.
6 Jésus àwer hàt g’saidt : Léén si én Frééda ! Wurum tüan éhr si béläschtiga ? Si hàt a güat Wark àn mér g’màcht.
7 Àrmi han éhr émmer bi eich, un wènn éhr wann, kènna éhr éhna émmer Güates màcha ; méch àwer han éhr nét émmer.
8 Si hàt g’màcht wàs si hàt kènna; si hàt mina Leib ém vorüss g’sàlbt fér mi Bégräbnis.
9 Wàhrhàftig, éch sàg eich : Wu dàs Evàngélium géprédigt wìrd én àller Walt, do wìrd ma oï sàga, zu éhrem Gédachtnis, wàs si jètzt gétàn hàt.