19 Yahweh hàt d’r Mond g’màcht um di Johreszitta iiz’teila, un di Sunna weiß wènn si müaß untergéh.
20 Dü màchsch di Fénschternis un as wurd Nàcht, un àlli Tiarer vum Wàld kumma üssa.
21 Di junga Lœwa brialla noo éhrer Beute, haïscha éhrni Nàhrung vu Gott.
22 Wènn di Sunna uffgéht, ziaga si séch z’ruck, léga séch én éhrni Hééla.
23 Un d’r Mènsch géht üssa àn sini Àrwet, àn si Wark bis àm Owa.
24 YAHWEH, wia vielfaltig sénn Dini Warka, géordnet mét Weisheit ! Di Arda ésch voll Dinem Erschàffana.
25 Do ésch s’ Méér, so gross, so witt, drénna wìmmelt’s ohna Zàhl, grossi un kleini Tiarer.
26 Do kumma un géhn Schéff ; do ésch d’r Léviathan, wu Dü g’màcht hàsch um drén zu spééla.
27 Àlles wàrtet uff Déch, dàss Dü éhna Speisa zur rachter Zitt gébsch.
28 Dü verschàffsch éhna di Speisa un si sàmmla si ii ; Dü màchsch Dini Hànd uff un si tüan séch sättiga.
29 Verstècksch Dü di G’sécht, so verschrècka si, némmsch Dü éhna d’r Odem, so vergéhn si, un géhn z’ruck én éhrna Stàuib.
30 Dü schécksch Dina Odem, un frésch Lawa entstéht, un s’Àntlétz vu d’r Arda màchsch Dü nèji.