1 Lob YAHWEH, mini Séél, YAHWEH, mina Gott, Dü bésch so gross, mayestätisch, gékleidet voll Herrlichkeit,
2 umgaa mét’ma Liachtmàntel, Ar breitet d’r Hémmel üss wia’na Zèlt,
3 Sini Wohnung schwébt éwer da Wàsser, Ar némmt di Wulka zu Sinem Wàga, Ar béwégt séch uff da Flégel vum Wénd,
4 Ar némmt di Wénd àls Sini Boota, un di Fiirflàmma àls Sini Dianer,
5 Ar hàt d’Arda gégréndet uff fèschtem Fundamant, unerschétterlig fér émmer un éwig.
6 Dü hàsch si mét d’r Flut umhéllt wia mét’ma Kleid, d’ Wàsser sénn éwer da Barga g’stànda.
7 Vor dina Drohunga sénn si g’fléchtet, si sénn g’fléchtet ém Kràch vum Dundra.
8 Barga sénn hoch g’stééga, un Täler sénn g’sunka, àm Platz wu Dü vorg’sah hàsch.
9 Dü hàsch én da Wasser Granza g’sèzt, wu si némm dèrfa éwerschrétta, un si dèrfa di Arda nia méh éwerschwèmma.