1 Gewessi Litt sen àwakumma vu Judäa fer di Briader zu belehra : Wenn ehr eich net beschnieda lehn, noch d’r Ordnung vum Moses, kenna ehr net g’rètta wara.
2 A Zwietràcht esch enstànda, wàs zu ‘ma stàrka Streit zwescha ehna un Paulus un Barnabas g’fiahrt hàt. As esch beschlossa wura dàss d’r Paulus, d’r Barnabas un noch einigi àndri vu ehna noch Jerusalem uffa solla geh zu da Aposchtla un zu da Älteschta waga dar Frog.
3 Di Gemeinda vu Antiochia hàt sech um d’ Reis besorgt. Si sen durch Phénizien un Samaria gezoga un han vu d’r Bekehrung vu da Heida verzehlt un han metdam en àlla Briader a grossi Fraid g’màcht.
4 Wu si en Jerusalem àkumma sen, sen si vu d’r Gemeinda empfànga wura, so wia vu da Âposchtla un vu da Älteschta. Si han verkenda wàs Gott àlles durch see g’màcht hàt.
JESUS sait zu Sina Jénger :
1 Ech ben d’r rechtig Rabstock, un mina Vàtter esch d’r Wenzer .
2 A jedi Rabgert wu kè Frucht brengt werd àbg’schnetta un a jedi wu Frucht brengt werd AR reiniga, so dàss si mehr Frucht brengt.
3 Ehr sen scho gereinigt durch s’Wort wu Ech zu eich g’sprocha hàn.
20b Âm nachschta Tàg esch d’r Paulus un d’r Barnabas wittersch gezoga noch Derbé.
21 Noch dam si s’Evàngelium en dar Stàdt gepredigt g’hà han, un si viel Jénger han kenna màcha, sen si zuruckkehrt ewer Lystra, Ikonion noch Antiocha.
22 Si han di Seela vu da Jénger g’stärkt, han si ufg’fordert em Glauiwa zu bliewa, un han zu ehna g’sait : Mer àlli mian viel Bédrangnis erfàhra bis mer en s’Reich Gottes innagehn.
23 En jeder Gemeinda han si Ältèschti ïg’setzt, han gebata un g’fàschta un han si em HERR empfohla, en Dam wu si scho ehrna Glauiwa g’schankt g’hà han.
8 En Lystra esch a Mann g’see da hàt verkreppelti Fiass g’hàà un hàt nur kenna setza, ar esch g’lähmt g’see vu Geburt har un hàt nia kenna geh.
9 Ar hàt d’r Paulus heera prediga, d’r Paulus hàt’na àg’lüagt un hàt g’merkt dàss ar d’r Glauiwa hàt fer g’heilt zu wara,
10 Ar hàt met stàrker Stemm g’rüafa : Stànd g’ràd uf, uf dini Fiass ! Un ar esch ufg’sprunga un esch umharg’lofa.
11 Wun s’Volk dàss g’sah hàt, wàs d’r Paulus g’màcht hàt, sen Stemma lüt wura un han g’rüafa uf lykaonisch : Di Gètter sen da Menscha glich wura un sen zu uns hèràbg’stega.
1 Heera, ehr àlli, dia wu durschtig sen, kumma har zum Wàsser !
Trotz às ehr kè Gald han, kumma har, kauifa Korn un assa !
Kumma har un kauifa ohna Gald Wii un Melch !
2 Wurum zàhla ehr Gald fer ebis wu kè Brot esch, un schàffa fer ebis wu net sàtt màcht ? Heera uf MECH, un ehr wara güati Speisa assa un ejiri Seel werd s’Beschta g’niassa.