1 Wun mér g’rèttet gsée sén, han mér erfàhra, dàss di Ìnsel Malta g’heissa hàt.
2 Di Iiwohner àwer, han uns kè gréngi Fréndligkeit erwéesa. Si han a gross Fiir àagézunda, dénn as hàt àg’fànga z’ragna un as ésch kàlt g’sée.
3 D’r Paulus hàt a Béndel Rieser z’sammagràfft un ufs Fiir g’lègt.Durch di Hétz ésch a Krizotter üssa g’schossa un hàt séch àn siner Hànd fèschtgébéssa.
4 Wun di Litt dàs Tiar àn siner Hànd han g’sah hangga, han si zu anànder g’sait : Da Mànn müass a Mèrder sée, ar hàt séch üssem Méer kènna rètta , àwer di gœttliga Ràcha wérd éhna nét àm Lawa loo.
5 D’r Paulus hàt dàs Tiar eifàch éns Fiir àbg’schlankert, un nix Éwles ésch éhm g’schah.
6 D’Litt àwer han g’wàrta bis ar àag’schwéllt un plètzlig tot umkèït. Àls si làng g’wàrta g’hà han un g’sahna han, dàss éhm nix Schlémmes wéderfàhra ésch, han si éhri Meinung gandert un g’sait : Ar ésch a Gott.
7 Én dar Gégend hàt d’r Vorstéher vu d’r Insel, nàmens Publius, viel Làndgiater g’hà; ar hàt uns ufg’numma un wahrend drei Tag hàt ar uns fréndlig béhèrbèrgt.
8 As ésch g’schah, dàss d’r Vàtter vum Publius ém Bètt g’laga ésch mét Fiawer un mét Durchfàll. D’r Paulus ésch zu éhm inna gànga, hàt gébatta, hàt éhm di Hand ufg’lègt un hàt éhna g’sund g’màcht.
9 Noch dam G’schahnis, sén oï di àndra Krànka vu d’r Insel kumma un sén g’heilt wura.
10 Si han uns grossi Ehr erwiesa; un àls mér àbg’fàhra sén, han si uns métgaa wàs mèr néetig g’hà han.
11 No drei Monet sén mér àbg’fàhra mét ma Schéff üs Aléxandria, dàs hàt bi d’r Ínsel éwerwéntert g’hà un hàt s’Zeicha vu da Zwéllénga g’fiahrt.
12 Mér sén Syraküs àakumma un sén drei Tag dèrt gébléwa.
13 Vu do sén mér di Küsté éntlàng g’fàhra bis noch Rhégion ; d’r ànder Tàg hàt séch d’r Südwénd g’lépft un én zwei Tag sén mér én Puteoli g’sée.
14 Do han mér Briader g’funda, dia han uns gébétta séwa Tag bi éhna z’bliewa. Un so sén mér noch Rom kumma.
15 Dèrt han di Briader vu uns g’héert un sén uns entgéga kumma bis zum Forum Appii un Très-Tabernae. Wun si d’r Paulus g’sah hàt, hàt ar Gott gédànkt un hàt wéder Vertrauïa g’funda.
16 No unserer Àakunft én Rom ésch’s ém Paulus erlauibt wura, allei z’ wohna mét d’m Soldàt wu’n’a béwàcht hàt.