1 Di Bléeda sàga én éhrem Harz : « As gébt kè GOTT. »
Si sén verdorwa; éhr Hàndla ésch a Greul :
Kènna vu éhna màcht èbis Güates.
2 YAHWEH lüagt vum Hémmel uf di Mènschakénder,
AR lüagt ob jémànd g’schèit ésch un GOTT süacht.
3 Àwer àlli han séch àbg’wanda un àllig’sàmt sén voll Làschter,
kènna wu Güates màcht, nét a einziga.
4 Wéssa si’s dènn nét, àlli dia Éweltäter,
wu mi Volk frassa wia si s’Brot assa,
un YAHWEH nia àariafa.
5 Jetzt fànga si àa zu zéttra,
dènn GOTT ésch ém Làger vu da G’rachta.
6 Verspott nur ém Àrma sini Hoffnung,
doch YAHWEH ésch sina Schutz.
7 Wèr bréngt én Israel Hélf üs Sion ?
Wènn YAHWEH di G’fàngana vu sim Volk heimbréngt,
Wérd Jacob frohlocka un Israel séch fraija !