1 Án d’r Chormeischter, vu da Séhn Korahs;
2 Wia’ na Hérsch séch séhnt noch fréschem Wàsser, so haischt mini Séel noch Dér, YAHWEH.
3 Mini Séel durschtet noch YAHWEH, D’r làwandig GOTT. Wènn kànn éch dèrt àna kumma, un vorem Ángésécht vu GOTT zu erschiena ?
4 Mini Trana sén mi Brot Tàg un Nàcht, wènn ma, Tàg fér Tàg, zu mér sait: Wu ésch dènn dina GOTT ?
5 Ech wéll méch erénnra, un mini Séel vergéht én mér: Wia éch, mét’ra grossa Schàr, gézoga bén zum Hüs Gottes, Frohlokend, mét Dànksàgung, mét’ ra jubelnda Manga.
6 Wurum bétriabsch dü déch, mini Séel, un bésch so unriawig én mér ? Hoff uf GOTT; éch wéll Éhna witterscht preissa, AR mina GOTT, Si Ángésécht ésch mi Heil.
7 Voll Éland ésch mini Séel én mér, dorum dank éch àn Déch, üssem Lànd àm Jordàn, un vum Barg Hermon, un vum Barg Mizar.
8 Ei Flut riaft d’ànder Flut, ém Rüuscha vu Dina Wàsserfall; alli Dini Woga, alli Dini Walla rolla éwer méch.
9 Âm Tàg schéckt YAHWEH sini Güatheit, Nàchts séng éch Éhm, un batt zu GOTT, d’r Hèrr vu minem Lawa.
10 Ech sàg zu YAHWEH, mina Fèls :
Wurum hàsch Dü méch vergassa ?
Wurum müass éch so trürig géh,
wènn mina Fénd méch bédrangt ?
11 As ésch wia Mord àn mina Gebeiner, wènn mini Fénd mèch béleidiga, un taglig zu mér sàga: Wu ésch dènn dina GOTT ?
12 Wurum bétriabsch dü déch, mini Séel, Un bésch so unriawig én mér ? Hoff uf GOTT; éch wéll Éhna witterscht preissa, AR mina GOTT; Si Ángésécht ésch mi Heil.