1 Nochdam dàss s’Iischéffa noch Itàlia béschlossa g’sée ésch, han si
d’r Paulus un noch àndri G’fàngani ém a Hauiptmànn nàmens
Julius, vu d’r Âbteilung Augusta, éwergaa.
2 Mér han a Schéff üs Adramyttrion béstéega dàss àn d’r klein-
àsiàtischer Küsté entlàng hat fàhra solla, un sén àbg’fàhra;
mét uns ésch oï Aristarchus g’sée, a Mazédonier üs Théssalonich.
3 Âm nachschta Tàg sén mér en Sidon àakumma; d’r Julius hàt séch
fréndlig géganéwer d’m Paulus verhàlta un hàt éhm erlauibt zu sina
Frénd z’géh um séch pfléga z’loo.
4 Vu do sén mér wéder én s’ Méer g’stocha un sén g’fàhra ém Schutz
vu Zypra hée, wiel di Wénd uns entgéga g’sée sén;
5 mér han Zilizien un Pamphylien rachts léga loo, un sén no viarzéh
Tag én Myra én Lyzien àakumma.
6 Dèrt hàt d’r Hauptmann a Schéff üs Alexandria g’funda, dàs noch
Itàlia gànga ésch, un hàt uns do druf umstiiga loo.
7 Wahrend méhréri Tag sén mér nur làngsàm vorwarts kumma un sén
mét àller Miahï bis uf di Héecha vu Knidos àag’làngt, dènn d’r
Wend hàt uns g’héndert dèrt ànz’léga; un mér sén g’fàhra ém
Schutz vu Kréta hée, bis uf di Héecha vum Kàp Salmoné,
8 mér sén do küum vorbèi kumma un sén àn a Ort kumma, nàmens
‘ Güathàfa ’, wu nooch bi d’r Stàdt Lasäa g’laga ésch.
9 Viel Zitt ésch vergànga un di Schéffàhrt ésch jètzt g’fahrlig wura,
wiel oï di Fàschtazitt scho vorbèi g’sée ésch, hàt si d’r Paulus
g’wàrnt,
10 un hàt zu éhna g’sait : Liawi Frénd, éch séh dàss dia Fàhrt nur mét
Schàda un grossem Verluscht kàat witterscht géh, nét allei fér di
Làdung un fér’s Schéff, sundern oï fér unser Lawa.
11 D’r Hauiptmann àwer, hàt méh Vertrauïa g’hà én d’r Schéffskapitän
un én d’r Schéffseigatémer àls én dàs wàs d’r Paulus g’sait hàt.
12 Wiel da Hàfa nét geignet g’sée ésch fér éwerz’wéntra, sén di
meischta vu éhna b’stànda uf d’r Plàn, vu do witterscht zu fàhra un
zu versüacha ob si zum Ewerwéntra bis noch Phönix kumma kèenta
a Hàfa vu Kréta, wu géga Südwèst un Nordwèst uffa g’sée ésch.
13 Wu d’r Südwénd g’wéht hàt, han si g’meint, si kènna éhr Vorhàwa
üsfiahra, han d’r Ânker g’lépft un sén nooch àn Kréta entlàng
g’fàhra.
14 Kurz nochhar àwer ésch vu d’r Insel har a Sturmwénd uf si
losgébrocha, g’nènnt àls ‘d’r Nordostler’.
15 S’ Schéff ésch ergréffa wura un hàt séch némma géga d’r Wénd
kènna réchta, mér han di Stiirung vum Schéff müassa ufgaa, un han
uns triewa loo.
16 Mér sén àn’ ra kleina Insel, Klauda g’nènnt , vorbèi g’fàhra un han
mét Miahï dàs Métboot én unseri G’wàlt békumma.
17 Si han’s uffagézoga un han s’ Schéff zum Schutz mét Seiler
umspànnt. Üs Furcht uf a Bànk vu d’r Syrté ufzulauifa, han si d’r
Hauiptségel àwag’loo un han séch triewa loo.
18 D’r ànder Tàg, sén si émmer noch schrècklig g’schéettelt wura
durch d’r Sturm, un si han àag’fànga di Fràcht én s’ Méer z’warfa.
19 Âm drétta Tàg han si mét ehrna eigana Hand Schéffsgéräter éwer
Bord g’worfa.
20 Wiel àwer vieli Tag wéder Sunna noch Starna erschéena sén un a
g’wàltiges Unwatter uns bédrängt hàt, han mér àlli Hoffnung uf
a Rèttung ufgaa.
21 Nochdam àss si làng nix gassa kàa han ésch d’r Paulus én ehri
Métta g’stànda un hàt g’sait : Liawi Manner, ma hat uf méch solla
héera un nét vu Kréta ufbracha, so war uns Leid un Schàda erspàrt
gébléewa.
22 Ech tüan eich ermàhna : bliewa unverzàgt; dènn kèna vu eich wérd
umkumma, nur s’Schéff.
23 Dènn dia Nàcht ésch a Angel vu Dam Gott zu Dam wun éch g’héer
un dian bi mér erschéena,
24 un hàt g’sprocha : Fèrch déch nét, Paulus, dü müasch vor d’r Kaiser
g’stèllt wara ; un lüag, GOTT hàt dér àlli g’schankt wu mét dér
fàhra.
25 Dorum, liawi Manner, sén unverzàgt, dènn éch glauib GOTT : as
wérd so g’schah, wia mér’s gsait wura ésch.
26 Mér wara àwer uf’ra Insel uflauifa.