Di Wulka plàtza, d’r Hémmel brènnt,
D’Gräwer bàrschta vum Liacht erhèllt,
D’r Blétz durchzuckt ’s’gànza Firmamènt,
Üss d’r Tiafa stiegt CHRÌSCHTÜS d’r ‘’Hèld’’.
Sini verklärt’ Géstàlt stràhlt wiss,
Si Àntlétz brènnt mét àlla Sunna,
Sina Kœrwer àlles Ìrdischa vermiss’,
Schwébt vu d’r Unandligkeit durchdrunga.
Sini Heiligkeit verjàgt di Nàcht,
Sina Glànz erhèllt méh àls di Walt,
Alles spiert d’r Sieg vu Siner Màcht
Di Frèjiheit verjàgt àlli Géwàlt.
D’Wohret un d’r Frééda schliassa’na Bund,
D’r Heuschler un d’r Liager némma làcht,
Di nèji Botschàft d’m Ärmschta wérd kund,
D’ Wag d’r Rettung fér jéda ésch g’màcht.
Di Hoffnung triebt andlig sini Wurzla,
Alli Harza jubla zu DAM wu ésch,
Di Liab én àlla Harza tüat wàchsa,
D’r Rètter riaft àlli àn sina Tésch.
Oschtra ésch d’r Mènschheit éhra Fèls,
Àlli kènna mét Hoffnung druff bàuija,
Nix hèbt wàs vu d’r Wohret séch wälzt,
Gàng, da séch’ra Wag mét Vertràuija.
HALLELUJA !
rk