D’r ANGEL GABRIEL bi D’R MARIA
26 Und ém sèchsta Monet ésch d’r Angel Gabriel vu GOTT g’schéckt wura én a Stàdt én Galiläa, wu heisst Nazarèth,
27 zu n’ra Jungfrauï wu verlobt g’sée ésch mét ma Mànn, nàmens Josèf, vum G’schlacht David; un di Jungfrauï hàt Maria g’heissa.
28 Un d’r Angel ésch zu éhra inna kumma un hàt g’sait: Bésch bégriasst, Dü Bégnàdéti! D’r Hèrr ésch mét Dér!
29 Sie ésch verschrocka éwer dia Réd un hàt gédankt: Wàs fér a Grüass ésch dàs ?
30 Und d’r Angel hàt zu éhra g’sait: Färch Déch nét, Maria, Dü hàsch Gnàd g’funda bi GOTT.
31 Lüag, Dü wursch schwànger un wursch a Suhn gébara, un Dü solsch éhm d’r Nàma Jesu ga.
32 Da wurd gross sée un Suhn vum Héechschta g’nènnt wara; un GOTT d’r Hèrr wérd éhm d’r Thron vu siem Vàtter David ga.
33 un ar wérd Kénig sée éwer s’Hüss vum Jakob én Ewigkeit, un si Reich wérd kè And hà.
34 D’rno hàt Maria zum Angel g’sait: wia soll dàs g’schah dènn éch bén noch a Jungfrauï ?
35 D’r Angel hàt én d’r Maria g’àntwortet un zu éhra g’sait: d’r heilig Geischt wurd éwer Déch kumma, un d’ Kràft vum Héechschta wérd Déch éwerschatta; dorum wérd oï dàs heiliga Kénd, wu gebora wurd, Gottes Suhn g’nènnt wara.
36 Un lüag, Elisabeth, dieni Verwàndi, ésch oï schwànger mét é ma Suhn, én ehrem hocha Alter, un ésch jètzt ém sèchsta Monet; un vu éhra esch g’sait wura, dàss sie unfruchtbàr soll sée.
37 Dènn bi GOTT ésch kè Déng unméeglig.
38 Maria àwer hàt g’sait: Lüag, éch bén di Màgd vum Hèrr, mér soll g’schah, wia dü saïsch. Un d’r Angel ésch wéder furt gànga.