17 En Milet àkumma hàt Paulus di Älteschta vu d’r Gemeinda vu Ephésus lossa rïafa.
18 Wun si zu éhm kumma sén hàt ar zu ehna g’sait: Ehr wéssa wïa éch mech verhàlta hàn eich géganéwer, vum èrschta Tàg àb, wun éch en d’r Provinz Âsïa àkumma bén;
19 wia éch em Herr gédiant hàn en àller Démüat un met Trana, unter viel Prüfunga wun mér wéderfàhra sén durch di Fàlla vu da Juda.
20 Wian éhr wéssa, hàn ech nix unterlossa wàs fér eich nétzlig ésch, ech hàn géprédigt un eich unterréchta en d’r Oefentligkeit un en da Hisser;
21 mi Zeugnis hàt Juda wïa Griacha ufg’fordert séch zu Gott zu békéhra un zu glauiwa àn unsera Herr Jesus.
22 So sahn ehr mech àls a G’fàngana vum Geischt un ech ben uf’m Wag noch Jérusalem un hàn kè Âhnung wàs uf mech dèrt erwàrtet,
23 nur dàss d’r heiliga Geischt en àlla Städt mér klàr g’màcht hàt, dàss Fèssel un Verfolgung uf méch wàrta.
24 Ech hàlt eigentlig kè Wart uf mi Lawa; mi Ziel ésch mini Bàhn zu vollanda en dam às ech d’r Uftràg üsfïahr wun ech vum Herr Jesus empfànga hàn : Zeugnis zu gaa vu d’r güat Botschàft un d’r Gnàd Gottes.
25 Ech weiss, dàss ehr mi G’sécht némm sah wara, ehr àlli bi dana wun ech g’see ben un s’ Reich verkéndigt hàn.
26 Dorum kànn ech hétt béziega vor eich, mi G’wéssa ésch rein vum Blüat vu àlla;
27 dènn ech hàn nétt ufg’héert eich s’ gànza Vorhàwa, d’r Rotschluss vu Gott zu verkénda un hàn eich nix verstèckt.
28 So gan àcht uf eich salbscht un uf di gànz Harta fér dïa d’r heilig Geischt eich àls Hiater iig’sètzt hàt fér di Gemeida vum Hèrr weida, dïa wun Ar met sinem Blüat èrkauift hàt.
29 Denn ech weiss, dàss no minem Âbschied bissigi Wèlf eich wara éwerfàlla un d’ Harta nétt wara schona ;
30 un so, salbscht üs èjrer Métta wara Manner ufstéh um Verkéhrtes zu léhra um di Jénger àn séch zu ziaga.
31 Dorum sén wàchsàm un danka drà, dàss ech drei Johr làng Tàg un Nàcht nét ufg’héert hàn, unter Trana, a jéda mét Rot zu stärka.
32 Nun béféhl ech eich Gott àa un ém Wort vu Siner Gnàd, wun Kràft hàt eich zu stärka un d’ Erbschàft unter da G’heiligta zu gaa.
33 Ech hàn vu nïama Gold oder Sélwer oder Kleidung bégéhrt.
34 Denn ehr wéssa salwer, dàss mér dïa Hand zum Unterhàlt gedïant han fer mech un fer dïa wun met mer g’sée sen.
35 Ech han eich en àllem gézeigt, dàss ma so schàffa müass un séch um di Schwàcha ànamma müass, àn di Erénnerung àn dàs Wort vum Hèrr Jesus, wu salwer g’sait hàt : As ésch méh Gléck ém gaa àls ém békumma.
36 Wun ar dàs g’sait g’hà hàt, esch ar ànag’kneit un hàt mét éhna àlla gébata.
37 Do han àlli àg’fànga zu hiila, sen em Paulus um d’r Hàls g’fàlla un han éhna verschmutzt.
38 Wàs si àm meischta trürig g’màcht hàt, ésch d’r Üsdruck, dàss sée si G’sécht nïameh sah wara, uf dàs’hé han si éhna uf s’Schéff bégleita.