1 As hàt séch ergaa zu d’r Zitt, dàß di Philister séch g’sàmmelt han zum Kàmpf géga Israël. Israël àwer ésch üssagézoga géga di Philister un hàt g’làgert bi Eben-Eser. Di Philister àwer han g’làgert bi Afek.
2 Si han séch géganéwer Israël uffg’stèllt. D’r Kàmpf hàt séch üssgébreitet un Israël ésch vu da Philister g’schlàga wura un viertoisig Mànn vu siner Arméé sénn erschlàga wura.
3 Di Truppa sénn z’ruck én s’Làger kumma un di Älteschta Israëls han séch g’frogt : Wurum hàt YAHWEH erlàuibt uns vu da Philister schlàga zu loo ? Léhn uns di Bundeslàd vum YAHWEH vu Siloh hola un léhn di Làd mét uns ziaga, domét AR uns errèttet üss d’r Hànd vu unsera Fénd.
4 S’ Volk hàt Truppa noch Siloh g’schéckt um vu dèrt di Làd vum Bund vum YAHWEH Sabaoth z’hola, da wu éwer da Chérubina thront. As sénn àwer bi d’r Làd vum Bund Gottes di beida Séhn Elis, Hofni un Pinhas, g’séé.
5 Un àls di Lad vum Bund vum YAHWEH én s’Làger kumma ésch, hàt gànz Israël so stàrk g’jubelt, dàß di Arda ertéént hàt.
6 Àls di Philister dàs Tééna vum Jubla g’héért han, han si g’saidt : wàs ésch dàs fér a g’wàltig Jubla ém Làger vu da Hébräer ? Un àls si erfàhra han, dàß di Làd vu YAHWEH én s’Làger kumma sèji,
7 han si séch g’fèrecht un g’saidt : Gott ésch én s’Làger kumma, un han g’rüafa : Wéh uns, dènn dàs ésch noch nia vorkumma !
8 Wéh uns ! Wèr wéll uns errètta üss d’r Hànd vu dam àllmachtiga GOTT ? AR hàt Ägypta g’schlàga mét àllerlei Ploga én d’r Wüste.
9 Sénn jètzt stàrk Manner, éhr Philister, dàß éhr nétt diana mian én da Hébräer, wia si èjch gédiant han ; sénn Manner un kampfa !
10 Di Philister sénn én d’r Kàmpf gézoga, un Israël ésch g’schlàga wura un a jéder ésch én si Zèlt g’fléchta. Di Nééderlàg ésch séhr groß g’séé, un vu Israël sénn drissigtoïsig Mànn Füaßvolk umkumma.
11 Di Làd Gottes ésch errowert wura un di beida Séhn Elis sénn umkumma.
12 A Mànn vum Stamm Benjamin ésch üssem Héérlàger g’rènnt un ésch àm namliga Tàg noch Siloh kumma, ar hàt sini Kleider verréssa un Arda uff si Hàuipt g’strait.
13 Un àls ar àkumma ésch, ésch Eli uff sinem Stüahl g’sassa un hàt uff d’Stross g’lüagt, dènn si Harz hàt séch Sorga g’màcht waga d’r Làd Gottes. Àls d’r Mànn én d’Stàdt kumma ésch, hàt ar békànnt gaa, un di gànz Stàdt hàt uffg’schroja.
14 Eli hàt dàs lüüta Schrèja g’héért un hàt g’frogt wàs dàs fér a großes Géschrèji ésch ? Do ésch da Mànn iilends kumma un hàt’s ém Eli g’saidt.
15 Eli, àwer, ésch achtanienzig Johr àlt g’séé, un sini Auiga sénn so schwàch g’séé, so dàß ar nix méh g’sah hàt.
16 D’r Mànn hàt mét d’m Eli g’rèdt un g’saidt : éch kumm üssem Héérlàger un bén hétta üss d’r Schlàcht g’fléchta. Ar àwer hàt g’saidt : Wia ésch’s gànga, mi Suhn ?
17 D’r Bot hàt g’àntworta : Israël ésch vor da Philister g’flèchta, un s’ Volk ésch härt g’schlàga, un dini beidi Séhn, Hofni un Pinhas, sénn tot ; un di Lad Gottes ésch awagg’numma wura.
18 Wun ar vu d’r Làd Gottes g’rèdt hàt, ésch Eli rucklìngs vum Stüahl àn d’r Téér kèit un hàt séch s’ G’néck gébrocha un ésch g’storwa, dènn ar ésch àlt un a schwara Mànn g’séé. Ar hàt vierzig Johr éwer Israël g’réchta.
19 Sini Schwégertochter àwer, Pinhas Fràui, ésch schwànger g’séé un hatt boll solla gébähra. Àls si d’rvu g’héért hàt, dàß di Làd Gottes awagkumma ésch un éhra Schwégervàtter un éhra Mànn tot sénn, hàt si séch néédergloo un hàt gébora ; dènn éhri Wéha han si éwerfàlla.
20 Un àls si ém Starwa g’laga ésch han di Fràuija um si herum g’saidt : Fèrch déch nétt, dü hàsch a Suhn gébora, àwer si hàt kè Àntwort gaa.
21Si hàt d’r Nàma Ischabod èm Büa gaa : Dàs heisst di Herrligkeit ésch awag üss Israël ! Wéél di Làd Gottes awaggnumma wurra ésch un waga éhrem Schwégervatter un éhrem Mànn.
22 Dorum hàt si g’saidt : Di Hèrrligkeit ésch awag üss Israël ; dènn di Làd Gottes ésch awaggnumma wurra.