23 Éch (Moses) han zur gliecha Zitt YAHWEH gébétta un han g’saidt :
24 Gott YAHWEH, Dü hàsch ààg’fànga Dini Herrligkeit un Dini stàrki Hànd Dinem Knacht zu offabàra. Dènn wu ésch a Gott ém Hémmel un uff Arda, da as Dinem Wark un Diner Màcht kènntig glich màcha ?
25 Loss méch éwra géh un sah dàs güata Lànd uff d’r ànder Sitt vum Jordàn, dàs güata Barglànd un d’r Libanon.
26 Àwer YAHWEH ésch zornig g’séé éwer méch waga eich un hàt méch nétt erhéért sonder hàt g’sprocha : Génüa, mét dam jètzt, réda m’r némm d’rvu !
27 Stieg jètzt uff d’r Gépfel vum Barg Pisga un récht dini Auiga noo Wèschta un noo Norda un noo Süda un noo Oschta un b’schaui’s mét dina Auiga ; dènn éwer d’r Jordàn wérsch dü nétt géh.
28 Un géb ém Josüa di Àawiesunga, dàss ar gétroscht un unverzàgt ésch ; dènn ar soll éwer d’r Jordàn vor’m Volk harziaga un soll éhna dàs Lànd üssteila, dàs dü sah wursch.
MOSES IV 27, 12-23
12 Un YAHWEH hàt zum Moses g’sprocha un g’saidt : Stieg uff dàs Gébérg Abarim un lüag uff dàs Lànd, dàs ÉCH én da Israëlita gaa wur.
13 Un wénn dü as g’sahna hàsch, sollsch dü oï zu dina Vatter versàmmelt wara (starwa), wia dina Brüader Aaron zu éhna versàmmelt wura ésch.
14 Wéél éhr Minem Wort géganéwer ungéhorsàm én d’r Wüsté Zin g’séé sénn, àls di Gémeinda g’hàdert hàt un éhr Méch vor éhna hatta solla heiliga durch dàs Wàsser. Dàs ésch s’Hàderwàsser zu Kadesch én d’r Wüsté Zin.
15 Moses hàt mét YAHWEH g’sprocha un g’saidt :
16 Mècht YAHWEH, Gott vum Lawensgeischt vu àllem Fleisch, a Mànn éwer di Gémeinda sètza ;
17 da wu vor éhna hargéht, inna un üssagéht, domét di Gémeinda nétt ésch wia Schééf ohna Hért.
18 Un YAHWEH hàt zum Moses g’sprocha un g’saidt : Némm Josüa zu dér, d’r Suhn vum Nun, a Mànn én dam d’r Geischt wohnt un lègg dini Hànd uff éhna ;
19 loss éhna vor d’r Priaschter Éléasar tratta un vor di gànz Gémeinda un géb éhm dini Àwiesunga vor éhrna Auiga ;
20 un éwertràg vu diner Hoheit uff éhna, domét di gànz Gémeinda vu da Isrëalita uff éhna horcht.
21 Un ar soll vor Éléasar, d’r Priaschter, tratta. Da soll éhna noch’m Gébrüch vu da Urim béfroga un noch sinem Béféhl solla ar un àlli Israëlita mét éhm un mét d’r gànz Gémeinda üssa un innaziaga.
22 Moses hàt g’màcht wia YAHWEH éhm béfohla hàt un hàt Josüa g’numma un lossa vor d’r Priaschter Éléasar un vor d’gànz Gémeinda tratta.
23 Ar hàt sini Hànd uff éhna g’lègt un éhm sini Àawiesunga gaa, wia YAHWEH durch Moses éhm béfohla hàt.
Moses IV 35, 9-29
9 YAHWEH hàt mét d’m Moses g’sprocha un g’saidt :
10 Rèdt mét da Israëlita un sàg éhna : Wènn éhr éwer d’r Jordàn éns Lànd Kanaan kumma,
11 solla éhr Städt üsswähla, dia fér eich Züafluchtstädt sénn, wènn eina Versahens jémànd umgébrocht hàt.
12 Un dia Städt solla fér eich a Züaflucht séé vor d’m Blüatracher, so dàß da nétt starwa müaß, wu’na Todschlàg bégànga hàt, bis ar vor d’r Gémeinda vor’m G’récht g’stànda hàt.
13 Un dia Städt, dia éhr àls Frèjistädta béstémma, solla sèchs séé.
14 Drèji solla éhr diasitts vum Jordàn béstémma un drèji ém Lànd vu Kanaan.
15 Dàs sénn di sèchs Frèjistädta fér di Israëlita un fér di Frèmdlénga un di Biisétzenda unter eich, domit da wu a Todschlàg bégànga hàt üss Versahens, dèrt ààna fléchta kààt.
16 Wèr jémànd eina mét’ma Iisa erschléét, dàss ar stérbt, da ésch a Mœrder un soll d’r Tod starwa.
17 Wérft eina a Stei mét dam jémànd kààt gétéédet wara, dàss ar stérbt dràà, so ésch ar a Mœrder un soll d’r Tod starwa.
18 Schléét ar éhna mét’ma Holz, mét dam jémànd kààt totg’schlàga wara, dàss ar stérbt, so ésch ar a Mœrder un soll d’r Tod starwa.
19 D’r Blüatracher soll d’r Mœrder zum Tod brénga ; wu ar éhm bégégnet, soll ar éhna tééta.
20 Stosst eina jémànd üss Hàss oder wérft ar èbbis hénterléschtig uff éhna, dàss ar stérbt,
21 oder schléét ar éhna üss Féndschàft mét’ra Hànd, dàss ar stérbt , soll ar d’r Tod starwa, da wu éhna g’schlàga hàt ; ar éch a Mœrder D’r Blüatracher soll éhna zum Tod brénga, wu ar éhm bégégnet.
22 Wènn eina üss Versah jémànd tüat stossa, ohna Féndschàft oder wérft èbbis uff éhna ohna Absécht,
23 oder wérft jémànd érgend a Stei uff eina un kààt starwa d’rvu, àwer da bétraffend hàt’s nétt g’sah un ésch oï nétt sina Fénd, hàt éhm oï nix Bééses wèlla ààtüa,
24 so soll d’ Gémeinda réchta zwéscha dam wu g’schlàga hàt un d’m Blüatracher noch dana Rachtsordnunga.
25 Di Gémeinda soll d’r Totschlàger errètta üss da Hand vum Blüatracher un soll éhna z’ruckbrénga loo én di Frèjistadt, wu ar ààna g’fléchtet g’séé ésch. Un ar soll dèrt bliewa bis d’r Hohapriaschter stérbt, da wu’ma mét d’m heiliga Œl g’sàlbt hàt.
26 Géht d’r Totschlàger éwer d’Granza vu siner Frèjistàdt, én dia ar g’fléchtet ésch,
27 un d’r Blüatracher féndet éhna üsserhàlb da Granza vu siner Frèjistàdt un schléét’na tot, so soll ar nétt schuldig g’funda wara.
28 Dènn ar soll én siner Frèjistàdt bliewa bis zum Tod vum Hoha priaschter un noch’m Tod vum Hohapriaschter én dàs Lànd vu sinem Èrbbésétz z’ruckkéhra.
29 Dàs soll eich Racht un Gésètz séé fér émmer, éweràll, wu éhr wohna.