1 Di Israëlita sénn witterscht gézoga un han ém Jordàntàl g’làgert, géganéwer vu Jéricho.
2 Balak, d’r Suhn vum Zippor, hàtt àlles g’sah wàs Israël én da Amoriter ààgétüa hàtt.
3 Di Moabiter hann séch séhr g’fèrecht vum Volk Israël, dàs so gross g’séé ésch un sénn én Panik g’rota.
4 Un si han mét da Älteschta vu da Midianiter g’rèdt un g’saidt : Do ésch a Horta dia àlles um uns herum uffrésst wia a Rìnd
s’Gràss uff’m Fald uffrésst. Balak, àwer, d’r Suhn Zippors, ésch zu dar Zitt Kénig vu da Moabiter g’séé.
5 Ar hàtt Bota g’schéckt zu Biléam, d’r Suhn Béors, noch Pétor, dàs àm Euphrat léégt, ém Lànd vu da Séhn vum Amaw un hàtt éhm sàga loo : Lüag, wia dàs Volk dàs üss Ägypta kummt, di gànz Gégend èrowert hàtt un làgert mér géganéwer.
6 So kumm doch un verflüach mér dàs Volk, dènn as ésch mér züa machtig ; villicht kànn éch’s d’rnoo schlàga un üssem Lànd vertriewa ; dènn éch weiss : wéén dü sagnescht, da ésch g’sagnet un wéén dü verflüasch, da ésch verflüacht.
7 Di Älteschta vu da Moabiter sénn mét da Älteschta vu da Midianiter àànagànga mét d’m Lohn én da Hand fér’s Wohrsàga un sénn zum Biléam kumma mét da Worta vum Balak.
8 Ar hàtt zu éhna g’saidt : Bliewa do éwer Nàcht, so wéll éch eich àntworta, wia YAHWEH mér’s sàga wérd. Do sénn di Férschta vu da Moabiter bim Biléam gébléwa.
9 Gott ésch zum Biléam kumma un hàtt g’sprocha : Wàs sénn dàs fér Litt, dia bi dér sénn ?
10 Biléam hàtt zu Gott g’rèdt un g’saidt : Balak d’r Suhn vum Zippor, d’r Kénig vu da Moabiter, hàtt mér dia Worta g’schéckt :
11 Lüag a Volk ésch üss Ägypta gézoga un bédèckt s’gànza Lànd. So kumm doch un verflüach’s ; villicht kànn éch d’rnoo mét éhm kampfa un as vertriewa.
12 Gott hàtt zum Biléam g’sprocha : Gàng nétt mét éhna, verflüach’s oï nétt, dénn as ésch g’sagnet.
13 Do ésch Biléam àm Morga uffg’stànda un hàtt zu da Férschta Balaks g’saidt : Géhn ààna én èjer Lànd, dènn YAHWEH wéll nétt, dàss éch mét eich gàng.
14 Di Férschta vu da Moabiter han séch uffg’màcht, sénn zum Balak kumma un han zu éhm g’saidt : Biléam weigert séch mét uns zu ziaga
15 Do hàtt Balak noch méh un noch machtigri Férschta g’schéckt.
16 Àls dia zum Biléam kumma sénn, hann si zu éhm g’saidt : Balak d’r Suhn Zippors, losst dér sàga : Wéhr déch doch nétt d’rgéga, mét mér zu ziaga ;
17 dènn éch wéll déch hoch éhra, un wàs dü saisch, dàs wéll éch màcha ; kumm doch un verflüach mér dàs Volk !
18 Biléam hàtt én da G’sàndta Balaks g’àntworta un g’saidt : Wènn mér Balak si Hüss voll Sélwer un Gold tat gaa, so kènnt éch doch nétt s’Wort vum YAHWEH, minem Gott, ém Kleinschta wia ém Grœschta, éwergéh.
19 So bliewa àwer dia Nàcht do, dàss éch erfàhr wàs YAHWEH mér witterscht sàga wérd.
20 YAHWEH ésch én d’r Nàcht zu Biléam kumma un hàtt zu éhm g’sprocha : Sénn dia Manner nétt zu dér kumma um déch zu riafa ? So stànd uff un ziag mét éhna. Àwer dü sollsch nix anders màcha àls wàs ECH dér sàga wurr.
21 Do ésch Biléam àm Morga uffg’stànda, hàtt sini Ésélin g’sàttelt un ésch mét da Férschta vu da Moabiter gézoga.