1 Noch dam, hàt di gànz Gémeinda uffg’schroja, un dàs Volk hàt di gànz Nàcht verbrocht mét Hiila.
2 Àlli Israélita han géga d’r Moses un d’r Aaron g’murrt, un di gànz Gémeinda hàt zu éhna g’saidt : Ja, wara mér doch én Ägypta g’storwa oder àm And én dar Wüsté g’storwa !
3 Wurum fiarht uns YAHWEH én dàs Lànd domét mér durch s’ Schwart umkumma un unseri Frauija un Kénder g’rauibt wara ? Ésch’s nét bèsser mér ziaga wédder noch Ägypta ?
4 Un si han eina zum àndra g’saidt : Loss uns a Hàuiptmànn éwer uns sètza un uns wédder noch Ägypta ziaga !
5 Moses un Aaron sénn uff éhra Àngésécht g’fàlla vor d’r gànz Versàmmlung vu d’r Gémeinda vu da Israélita.
6 Josua, d’r Suhn Nuns, un Kaleb, d’r Suhn Jéfunnes, dia wu oï dàs Lànd erkunda kàà han, han éhri Kleider zèrréssa.
7 Si han zu d’r gànz Gémeinda vu da Israélita g’sprocha : Dàs Lànd wu mér durchzoga han, um’s zu erkundiga, ésch séhr güat.
8 Wènn YAHWEH uns gnadig ésch, so wérd Ar uns én dàs Lànd brénga, wu Hunig un Mélch drénna fliassa.
9 Léhna eich nét géga YAHWEH uff, un fèrcha eich nét vor’m Volk vu dam Lànd, dènn mér wann si wia Brot uffrassa. D’r Schutz ésch vu éhna g’wécha, YAHWEH ésch mét uns. Han kèè Àngscht vor éhna !
10 Àwer di gànz Gémeinda hàt g’rèdt fér si zu steiniga. Do ésch di Hèrrligkeit vu YAHWEH erschéna éwer s’Stìftszèlt vor àlla Isréalita.
11 YAHWEH hàt zu Moses g’sprocha : Wia làng läschtert Méch dàs Volk noch ? Un wia làng wann si nét àn Méch glauiwa trotz àlla Zeicha, dia ÉCH unter éhna gétàn han ?
12 ÉCH wéll si mét d’r Pèscht schlàga un vertélga un déch zum a grééssera un machtigera Volk, àls dàs do, màcha.
13 Moses hàt zum YAYWEH g’sprocha : Dàs wara di Ägypter hééra ; dènn DÜ hàsch dàs Volk mét Diner Kràft üss éhrer Métta g’fiahrt.
14 Dàs wérd ma oï én da Béwohner vu dam Lànd sàga, dia g’héért han, dàss Dü, YAHWEH unter dam Volk bésch, dàss Dü vu Àngésécht zu Àngésécht g’sah wursch un dàss di Wulk éwer éhna stéht un dàss Dü vor éhna hargéhsch én’ra Wulkasüül àm Tàg un én’ra Fiirsüül bi Nàcht.
15 Wottsch Dü jètzt dàs Volk tééta wia ei Mànn, so taata di Vœlker, dia dàs Gérücht hééra, sàga :
16 YAHWEH hàt’s nét vermochta, dàs Volk én dàs Lànd zu brénga, dàss ar éhna zu gaa g’schwora hàt ; dorum hàt ar si én d’r Wüsté héég’schlàchta.
17 So loss Dini Kraft, YAYWEH, gross wara wia Dü g’saidt hàsch :
18 « YAHWEH ésch géduldig un vu grosser Bàrmharzigkeit un vergébt Missétàta un Éwertratunga, àwer losst niama ung’stroft, sundern, stroft di Missétàta vu da Vatter àn da Kénder bis én s’ drétta un viarta G’schlacht ».
19 So vergéb doch di Missétàta vu dam Volk noch Diner gross Bàrmharzigkeit, so wia Dü én dam Volk vergawa hèsch zitter Ägypta har bis do ààna.
20 Un YAHWEH hàt g’sprocha : ĖCH hàn éhna vergaa wia dü’s erbìttet hàsch.
21 Àwer, so wohr às ĖCH lab, un di Hèrrligkeit vu YAHWEH di Walt féllt :
22 Àlli dia Manner, dia Mini Hèrrligkeit un Zeicha g’sah han, dia ĖCH én Ägypta un d’r Wüsté vollbràcht han un Méch jètzt zéhnmol versüacht han un Miner Stémm nét g’horcht han,
23 vu dana soll keiner dàs Lànd sah, dàs ÉCH éhrna Vatter g’schwora han, zu gaa ; àwer keiner soll’s sah, da wu Méch g’läschtert hàt.
24 Nur Mina Dianer Kaleb, wéél a àndra Geischt én éhm wohnt un ar treuji nochg’folgt ésch, da wéll ÉCH én dàs Lànd brénga, wu ar drii kumma ésch, un sini Nochkumma solla’s iinamma.
25 ( wahrend di Amalekiter un Kanaaniter én d’r Éwana wohna bliewa) Morn kéhra éhr um, ziaga én d’Wüsté uff’m Wag zum Schélfméér !
26 YAHWEH hàt mét Moses un Aaron g’rèdt un g’saidt :
27 Wia làng hàn ÉCH noch zu tüa mét dar verdorwana Gémeinda ? ÉCH han das Murra vu da Israélita g’héért.
28 Dorum rèdt zu éhna : So wohr ÉCH lab, sprécht YAHWEH : ÉCH wéll mét eich màcha, wia éhr vor Mina Ohra g’saidt han.
29 Ejri Leiber solla én d’r Wüsté zerfàlla. Àlli vu èich, dia gézéhlt sénn vu zwànzig Johr àb un dréwer, dia éhr géga Méch g’murrt han,
30 wàhrhàftig, éhr solla nét én dàs Lànd kumma éwer dàs ÉCH Mini Hànd zum Schwur erhowa han, un eich drén wohna zu loo, üsser Kaleb, d’r Suhn Jefunnes, un Josua, d’r Suhn Nuns.
31 Èjri Kénder àwer, vu dana éhr g’saidt han, si taata zum Rauib wara, dia wéll ÉCH ààna brénga, dàss si dàs Lànd kènna léhra, dàs éhr verworfa han.
32 Àwer éjri eigeni Leiber solla én dar Wüsté zerfàlla.
33 Èjri Kénder solla Hérta séé én d’r Wüsté viarzig Johr un èjri Untreuja tràga, bis èjri Leiber uffgréwa sénn én d’r Wüsté.
34 Noch d’r Zàhl vu da viarzig Tag, wahrend éhr dàs Lànd erkundet han, jé a Tàg soll a Johr galta-, solla éhr viarzig Johr èjri Schuld tràga, so dàss éhr erlawa, wàs‘s ésch, wènn ÈCH mini Hànd z’ruckziag.
35 ÈCH, YAHWEH, hàn’s g’saidt, un wàhrhàftig, dàs wéll ÈCH oï màcha mét dar verdorwana Gémeinda, dia séch géga Méch èmpört hàt. Én dar Wüsté solla si uffgréwa wara un dèrt starwa.
36 So sénn àlli dia Manner, dia Moses üssag’schéckt kàà hàt, um dàs Lànd zu erkunda, durch a Plog vor’m YAHWEH umkumma, dia wu z’ruckkumma g’séé sénn un di gànz Gémeinda géga Éhna verfiahrt kàà han.
37 Dorum, dàss si éwer dàs Lànd béési Gérüchté verbreitet han.