1 YAHWEH hàt mét d’m Moses g’rèdt un g’saidt :
2 Schéck Manner üssa, dia dàs Lànd Kanaan erkunda, dàs wu ÉCH én da Israélita gaa wéll, üss jédem Stàmm vu éhra Vatter eina, lüüter Ältäschti.
3 Do hàt d’r Moses üss d’ Wüsté Paran, noch da Worta YAHWEH’s, lüüter Manner g’schéckt di Hàüpter g’see senn unter da Israélita.
17 Àls si d’r Moses üssg’sandta hàt, dàs Lànd Kanaan zu erkunda, hàt ar zu éhna g’saidt : Ziaga uffa én d’r Négèb un géhn uff s’ Gébérg.
18 Lüaga eich dàs Lànd àà, wia as ésch, un dàs Volk dàs drén wohnt, ob’s stàrk oder schwàch ésch, wenig oder viel.
19 Lüaga én wàs fér’ma Lànd wu si drén wohna, ob’s güat oder schlacht ésch, un wàs’s fér Städt sénn wu si drén wohna, ob si én Zèltdœrfer oder én fèschti Städt wohna.
20 Un wia d’r Boda ésch, ob ar fattig oder màger ésch, ob Baim do sénn oder nét. Han Müat, un brénga Fréchta vu dam Lànd mét. As ésch di Zitt g’séé vu da èrschta Wiitriwel.
21 Si sénn uffa gànga un han s’Lànd erkundigt vu d’r Wüsté Zin bis noch Rehob, d’r Sàttel vu wu ma noch Hamat géht.
22 Si sénn d’r Wag uffa zum Négèb un sénn bis noch Hébron kumma do han Ahiman, Schéschai un Talmai, di Séhn Anaks g’wohnt. Hébron àwer ésch séwa Johr vor Zoan én Ägypta gébàuija wura.
23 Un si sénn bis zum Thàl Eschkol kumma un han dèrt a Rabstock àbg’schnétta mét’ ma Wiitriwel un han’ na zu zweit àn’ra Stàng gétràga, derzüa oï Grànàtäpfel un Fiiga.
24 D’r Ort heisst Thàl Eschkol, noch d’m Triwel, da wu di Israélita dèrt àbg’schnétta kàà han.
25 Un noch viarzig Tag, àls si s’Lànd erkundigt kàà han, sénn si umgéhkéhrt.
26 Si sénn zum Moses un zum Aaron gànga un züa d’r gànz Geméinda vu da Israélita én d’r Wüsté Paran bi Kadèsch un han éhna un d’r gànz Gémeinda Bérécht àbgaa un di Fréchta vu dam Lànd gézeigt.
27 Un si han éhna verzéhlt : Mér sénn én dàs Lànd kumma wu éhr uns ànag’schéckt han ; as fliasst wérklig Mélch un Hunig dréna, un dàs sénn sini Fréchta.
28 Àwer stàrk ésch dàs Volk wu drén wohnt un di Städt sénn béfèschtigt un séhr gross ; un mér han dèrt oï Anaks Séhn g’sahna.
29 As wohna di Amalékiter ém Négèb, di Hétiter un Jébusiter un Amoriter wohna ém Gébérg, di Kanaaniter àwer wohna àm Méér un àm Jordàn.
30 Kaleb àwer hàt s’Volk béschwéchtigt, dàs géga Moses g’murrt hàt,un g’saidt : Loss uns uffaziaga un dàs Lànd iinamma, dènn mér kènna’s éwerwältiga.
31 Àwer dia Manner dia mét éhm uffagézoga g’séé sénn, han g’saidt : Mér màga nét uffazuziaga géga dàs Volk, dènn si sénn fér uns züa stàrk.
32 Un si han éwer dàs Lànd, dàss si erkundigt han un durchgànga sénn, béési Gérüchta uffgébrocht unter da Israélita, dénn dàs Lànd frésst sini Béwohner, un àlli wu mér g’sah han sénn machtig gross.
33 Mér han dèrt oï Riesa g’sah – Anaks Séhn üssem G’schlacht vu da Riesa -, un mér sénn én unsera Auiga wia Haigumper g’séé, so oï én éhrna Auiga.