22 Moses hàt Israël ziaga loo vum Schélfméér noch d’r Wüste Chur. si sénn drèji Tag én d’r Wüste g’wàndert, ohna Wàsser zu fénda.
23 Si sénn noch Mara kumma, àwer s’ Wàsser vu Mara han si nét kènna trénka, wiel’s séhr bétter g’séé ésch. Dorum hàt’ma d’r Ort Mara g’nènnt.
24 Do hàt s’ Volk g’murrt géga d’r Moses un g’saidt : Wàs solla mér trénka ?
25 Ar hàt zu YAHWEH g’schroja un YAHWEH hàt éhm a Holz gézeigt, dàs hat ar én s’ Wàsser g’worfa un do ésch s’Wàsser siass wura. Do hàt ar éhna s’ G’sètz un s’ Racht gaa fér si uff Prob zu stèlla,
26 un hàt g’sprocha : Wérscht dü ém YAHWEH Siner Stémm folga un màcha wàs racht ésch vor éhm un horcha uff Sini Géboter un hàlta àlli Sini G’sètzer, so wéll ÉCH dér kè Ploga ufferléga, dia ÉCH én da Ägypter ufferlègt hàn ; dénn Éch bén YAHWEH Dina Heiler.
27 Si sénn uff Elim kumma ; do sénn zwèlf Wàsserqualla un séwétzig Pàlmabaïm g’séé. Si han g’làgert dèrt àm Wàsser.
K. 16, 1-12
1 Vu Elim ésch di gànz Gémeinda vu da Séhn Israëls én di Wüste Sin gézoga, dia zwéscha Elim un Sinaï légt, àm fufzéhnta Tàg ém zweita Monet, nochdam si üss Ägypta gézoga g’séé sénn.
2 Un di gànz Gémeinda vu da Séhn Israëls hàt géga Moses un Aaron g’murrt én d’r Wüste.
3 Si han g’saidt : Wurum sénn mér nét én Ägypta g’storwa durch YAHWEH’s Hànd, àls mér bi da Fleischhafa g’sassa sénn un han Brot én Éwerffluss kà. So ésch’s, dàss éhr uns én dia Wélderniss gébrocht han un di gànz Gémeinda àn Hunger starwa léén.
4 Do hàt YAHWEH zum Moses g’sprocha : Lüag, Éch wéll eich Brot vum Hémmel ragna loo, un s’ Volk soll taglig üssagéh un s’ Brot uffsàmmla fér d’r Tàgesbédàrf, so kànn Éch’s uff di Prob stèlla, ob as Minem G’sètz folgt oder nét.
5 Àm sèchsta Tàg, àwer wérd’s g’schah, wènn si züabéreita, dàss dàs wàs si innabrénga doppelt so viel wérd séé, àls dàs wàs si taglig sàmmla.
6 Moses un Aaron han zu d’r gànz Gémeinda vu da Séhn Istaëls g’saidt : Àm Owa solla éhr erkènna, dàss YAHWEH eich üss’m Ägyptalànd g’fiahrt hàt,
7 un àm Morga wara éhr di Hèrrligkeit YAHWEH’s sah, dènn AR hàt èjer Murra géga Éhna g’héért. Èjer Murra ésch géga Éhna, nét géga uns, dènn wàs sénn mér ?
8 Witterscht hàt Moses zu éhna g’saidt : YAHWEH wìrd eich àm Owa Fleisch z’assa gaa un àm Morga Brot én Fülle, wiel YAHWEH èjer Murra g’héért hàt un wurum éhr géga Éhna g’murrt han. Dènn wàs sénn mér ? Èjer Murra ésch nét géga uns, sundern géga YAHWEH.
9 Moses hàt zum Aaron g’saidt : Èn d’r gànz Gémeinda vu da Séhn Israëls saïsch : Kumma herbii vor YAHWEH, dènn AR hàt èjer Murra g’héért.
1O Un àls Aaron zu d’r Gémeinda vu da Séhn Israëls noch g’rèdt hàt, hàt si séch zu d’r Wüste hég’wanda, un lüag, d’ Hèrrligkeit vu YAHWEH ésch én’ra Wulka erschééna.
11 Un YAHWEH hàt zum MOSES g’sprocha :
12 ÈCH han s’ Murra vu da Séhn Israëls g’héért. Sàg éhna : Géga Owa solla éhr Fleisch z’assa hàà un àm Morga solla éhr sàtt wara vum Brot un éhr solla iisah, dàss ÈCH YAHWEH èjer GOTT bén.