1 YAHWEH hàt zum Moses un zum Aaron g’sprocha ém Ägyptalànd.
2 Da Monet soll d’r èrschta Monet séé, un vu éhm àb solla éhr di Moneta vum Johr zéhla.
3 Sàga én d’r gànz Gémeinda vu Israël : Àm zéhnta Tàg vu dam Monet müass a jéda Mànn a Làmm vu siner Hard namma, eins fér jédes Hüss.
4 Wènn àwer ém a Hüss z’ wénig fér ei Làmm sénn, so namma éhr’s mét d’m nééschta Nochber vum Hüss, bis éhr so viel sénn às notwandig.
5 Éhr solla a Làmm namma ohna Fahler, a Mannla, ei Johr àlt ; éhr solla si vu da Schééf oder vu da Geissa namma.
6 Éhr solla si béwàhra bis zum viarzéhnta Tàg vum Monet. Do soll di gànz Gémeinda Israël si géga d’r Owa schlàchta.
7 Si solla vum Blüat namma un beidi Téérapfèschta un d’r Sturz vu dana Hiiser wu si drén assa mét ààstricha.
8 S’ Fleisch solla éhr én d’r namlig Nàcht gébrota assa un ungésürtes Brot un béttri Kritter d’rzüa.
9 Éhr solla ‘s wéder ràuih, noch ém Wàsser gékocht assa, sundern uff’m Fiir gébrota mét Kopf, Schankel un di Ìnriteiler. Wènn àwer èbbis éwrig bliebt bis àm Morga, so solla éhr’s ém Fiir verbrènna.
11 A so solla éhr’s assa : Éhr solla um èjri Hufta a Gértel tràga, mét Schüah àn da Fiass un d’r Stàb én d’r Hànd un eilig assa ; as ésch s’ Passa vum YAHWEH.
12 Dènn ÉCH wéll én d’r namlig Nàcht durch s’Ägyptalànd géh un àlli Èrschtgéburta schlàga ém Ägyptalànd unter da Mènscha un unt’rem Vééh un wéll Strofgérécht àbhàlta éwer àlli Goetter vu Ägypta : Èch bén YAHWEH !
13 S’ Blüat soll s’ Zeicha séé àn da Hiiser wu éhr wohna. Wu Èch Blüat séh, wéll Èch àn eich voréwer géh, un di Plog soll eich nét wédderfàhra, dia wu s’ Verdèrwa bréngt, wènn Èch Ägypta schlàgg.
14 Da Tàg soll eich àls Gédanktàg diana, éhr solla’na fiira àls a Fascht fér YAHWEH, éhr un àlli èjri Nochkumma un éhna iihàlta àls a unàbanderliges Gésètz fér émmer.
15 Séwa Tàg solla éhr ungésürtes Brot assa. Scho àm èrschta Tàg solla éhr àlla Sürteig üss èjra Hiiser èntfèrna. Wèr gésürtes Brot ésst vum èrschta bis àn d’r séwata Tàg, da soll üssg’schlossa wara üss Israël.
16 Àm èrschta Tàg soll a heiligi Versàmmlung sée, un àm séwenta Tàg soll oï a heiligi Versàmmlung séé. Kè Àrwet solla éhr màcha; nur wàs jéda zum Assa brücht,dàs allei dèrfa éhr réschta.
17 Hàlta s’ Gébot vum ungésürta Brot. Dènn àn dam Tàg hàn Èch èjri Schàra üss’m Ägyptalànd g’fiahrt, dorum solla éhr da Tàg hàlta, éhr un èjri Nochkumma, àls éwiges Gésétz.
18 Àm viarzéhnta Tàg vum èrschta Monet solla éhr ungésürtes Brot assa bis àm Owa vum einazwàngzigschta Tàg vum Monet.
19 So dàss ma séwa Tag làng kè Sürteig féndet én èjra Hiiser. Dènn wèr gésürtes Brot ésst, da soll üssg’schlossa wara üss d’r Gémeinda vu Israël, ob a Frèmdléng oder a Einheimischer vum Lànd.
20 Gàr kè gésürtes Brot solla éhr assa, wu émmer éhr wohna.
21 Moses hàt àlli Älteschta Israëls g’rüafa un zu éhna g’saidt : Wähla Schééf üss d’r Hard fér èjri Fàmélia un schlàchta s’Passa.
22 Namma a Buscha Ysop un dunka’na én s’Blüat ém Bècka un stricha d’r Sturz un di beida Tèèrapfoschta àà. Un kè Mènsch soll üss d’r Hüstéér üssa bis àm Morga.
23 Dènn YAHWEH wérd umhar géh un di Ägypter schlàga. Wènn AR s’Blüat séht àm Sturz un àn da beida Pfoschta, wérd AR àn d’r Téér vorbii géh.