13 Do hàt YAHWEH zum Moses g’saidt : Morn màch déch friahj uff, trétt vor d’r Phrao un saisch zu éhm : So sprécht YAHWEH, d’r GOTT vu da Hébräer : Loss Mi Volk ziaga, dàss as Mér diant.
14 Sunscht, wéll Éch, dèsmol, àlli mini Ploga éwer déch salbscht, éwer dini Hoflénga un éwer di Volk schécka, domét dü erkennsch dàss as minesglicha uff d’r gànz Walt nét gétt.
15 Éch hätt mini Hànd scho kènnta üsstrècka un déch un di Volk mét Pèscht kènnta schlàga, so dàss dü vu d’r Arda verschwunda warsch.
16 Àwer, Éch hàn déch lawa loo, dàss dü mini Kràft séhsch un Mina Nàma verkéndigt wurd uff d’r gànza Walt.
17 Dü stèllsch déch émmer noch géga Mi Volk un wétt’s nét ziaga lo.
18 Morn um di namlig Zitt, wéll Éch Hàgel fàlla loo so wia s’Ägypta noch nia erlabt hàt, sitter dàss as gégréndet wura ésch bis hétt .
19 Jètzt, loss àlles Vééh un wàs uff’m Fald ésch én d’ Scharma màcha, dènn àlli Mènscha un àlles Vééh, un uff àlles wàs séch uff’m Fald béféndet un nét untergébrocht ésch, wérd d’r Hàgel fàlla un si wara starwa.
20 Vor Schrècka vu YAHWEH’s Drohunga, han einigi vu Pharao’s Hoflénga éhri Dianer un Vééh én d’ Hiiser gébrocht,
21 Doch dia wu YAHWEH’s Drohunga mìssàchtet han, han éhri Dianer un éhra Vééh uff’m Fald g’loo.
22 Do hàt YAHWEH zu Moses g’sprocha : Strèck dini Hànd géga d’r Hémmel, dàss’s hàgelt éwer s’gànza Ägyptalànd, éwer di Mènscha, éwer s’Vééh un d’ Pflànza uff’m Fald.
23 Moses hàt sina Stàb géga d’r Hémmel g’strèckt un YAHWEH hàt lossa dundra un hàgla un Fiir ésch uff d’Arda nééder g’schossa. So hàt YAHWEH lossa Hàgla éwer s’ Ägyptalànd.
24 Di Blìtz zuckta d’rzwéscha un d’r Hàgelsturm ésch so stàrk g’séé wia noch nia ém Ägyptalànd, sitter dàss Litt dèrt wohna.
25 D’r Hàgel hàt àlles zerschlàga, wàs uff’m Fald g’séé ésch, d’ Mènscha un s’ Vééh un àlli Baim uff’m Fald sénn vernéchtet wura.
26 Nur ém Lànd Goshen wu di Israeliten g’wohnt sénn, hàt ‘s nét g’hàgelt.
27 D’r Pharao hàt Moses un Aaron riafa loo un hàt zu éhna g’saidt : Désmol hàn éch méch verséndigt ; YAHWEH ésch ém Racht, éch un mi Volk sénn schuldig.
28 Bétta YAHWEH, dàss AR mét d’m Dundra un mét d’m Hàgel hàltet ; éch verspréch eich, eich ziaga z’loo, éhr wara nét länger do bliewa.
29 Moses hàt zu éhm g’saidt : Wènn éch üss d’r Stàdt kumm, wéll éch mini Hand zu YAHWEH üssbreita, s’Dundra wérd uffhééra un kè Hàgel wérd méh fàlla, domét dü erkènnsch, dàss di Arda ém YAHWEH g’héért.
30 Ech weiss àwer : Dàss dü un dini Hoflénga eich noch nét fèrcha vor YAHWEH.
31 D’r Flàchs un di Garscht sénn zerschlàga wura, dènn di Garscht ésch én da Àhra g’stànda un d’r Flàchs hàt gébliaht.
32 D’r Waiza un dàs Korn sénn nét zerschlàga wura, dènn si sénn Spootfrucht.
33 Moses ésch vum Pharao furt zur Stàdt üssa, hàt sini Hand zum YAHWEH üssgébreitet un d’r Dunner un d’r Hàgel han uffg’héért un d’r Raga hàt g’hàlta uff d’r Arda zu strééma.
34 Àls d’r Pharao g’sah hàt, dàss d’r Raga, d’r Dunner, s’Hàgla uffhééra, hàt ar séch wédder verséndigt un si Harz verhärtnet, ar un sini Hoflénga.
35 So hàt séch s’Harz vum Pharao verstockt un hàt di Israelita nét ziaga loo, wia’s YAHWEH durch d’r Moses vorg’saidt kà hàt.