1   Nochar sénn Moses un Aaron zum Pharao gànga un han zu éhm    g’saidt : Dàs ésch wàs YAHWEH, Gott vu Israël g’sprocha hàt : Loss Mi Volk furtgéh, so dàss as a  Fascht zu miner Éhr, én d’r Wüsté,  hàltet.
2   D’r Pharao hàt g’àntworta : Wèr ésch YAHWEH ?  Éch weiss nix vu YAHWEH, un wéll Israël oï nét furt géh loo.
3   Si han g’àntworta : Loss uns géh fér a drèji Tàgesreis én d’ Wüsté un ém YAHWEH unserem Gott zu opfra, üss Furcht dàss Ar uns heimsüacht mét d’r Pèscht oder Schwért.
4   D’r Kœnig vu Ägypta hàt zum Moses un Aaron g’saidt : Wurum wann éhr s’Volk vu siner Àrwet frèji màcha ? Géhn àn èjra Dianscht.

5   Witterscht hàt d’r Pharao g’saidt : Jètzt wu dàs Volk zu’ nra grossi Zàhl g’wàchsa ésch, wann éhr’s frèji màcha vu siner Àrwet.
6   Àm namliga Tàg hàt ar én da Uffsahner un én da Sklàvatriewer d’r Béféhl erteilt :
7   Vu jètzt àb lééfra éhr ém Volk kè Hacksel méh fér Bàchstei z’màcha wia vorhar, léén si salwer àànagéh un éhra Stràui sàmmla.
8   Àwer di Zàhl vu da Bàchstei mian éhr vu éhna di salwa fordra, wia vorhar, un nix nochloo. Si sénn Füülanzer un schrèja un sàga : Loss uns furtgéh un unserem Gott opfra.
9   Màcha dia Manner méh àls zuvor schàffa un so séch nét tüan mét fàlschi Rééda békémmra.
10 Di Uffsahner un di Sklàvatriewer sénn üssa gànga un han ém Volk g’saidt : So rèdt d’r Pharao : Éch wéll eich kè Hacksel méh gaa.
11 Géhn salwer üssa un béschàffa eich Stràui wu éhr’s fénda, àwer èjri Àrwet ésch eich nét nochgloo.
12 S’ Volk hàt séch ém gànza Lànd Ägypta zerstreitelt, um Stràui zu sàmmla fér Hacksel z’màcha.
13 Di Uffsahner han si àngétrééwa un g’saidt : Màcha èjri Tàgesàrwet wia vorhar, àls éhr Hacksel kàà han.
14 Di Vormanner vu da Israëliten, ànag’sètzt vum Pharao sina Uffsahner, sénn g’schlàga wura un éhna ésch g’saidt wura : Wurum han éhr hétta èjri fèschtg’sètzti Tàgesàrwet nét g’màcht wia vorhar ?
15 Do sénn di Vormanner vu da Israëlita zum Pharao gànga un han g’klàgt : Wurum verfàhrsch dü so mét dini Knachta ?
16 Ma gétt dina Knachta kè Hacksel un solla dènnoch di Bàchstei màcha, dia uns béstémmt sénn ; un lüag dini Knachta wara g’schlàga un dü verséndigsch déch àn dinem Volk.
17 D’r Pharao hàt zu éhna g’saidt : Èhr sénn füül, füül dorum rééda éhr vu furtgéh un ém YAHWEH opfra.
18 Géhn andlig àn èjri Àrwet. Hacksel solla éhr kèn méh békumma, àwer di Ànzàhl vu da Bàchstei mian éhr schàffa.