18 YAHWEH zu Moses : Un si wara uff déch hééra. Nochhar sollsch dü mét da Älteschta vu Israël àànagéh zum Kénig vu Ägypta un zu éhm sàga : YAHWEH, d’r Gott vu da Hébräer ésch uns erschééna. Àlso, loss uns drèi Tag witt én d’Wüsta reisa, dàss mér opfra ém YAHWEH, unserem Gott.
19 Àwer, ÉCH weiss, dàss d’r Kénig vu Ägypta eich nét géh losst, as sèji, ar wérd gézwunga durch a stàrki Hànd.
20 Dàswaga wur ÈCH mini Hànd üsstrècka un Ägypta schlàga mét àlla Wundertàta, wun Ech én siner Métta màcha wur. Nochhar wurd ar eich ziaga loo.
21 Oï wéll ÉCH én dam Volk, Gunscht verschàffa én da Auiga vu da Ägypter, dàss wènn si üssaziaga, si nét laar üssaziaga.
22 Jédi Fràui soll séch vu éhrer Nochbra un Hüssmeischtra sìlwriga, un goldiga G’schmuck un Kleider gaa loo. Dàs solla éhr én èjra Séhn un Tèchtra ààléga, un dàs vu da Ägypter àls Beuté namma.
4, 1-17
1 Moses hàt g’àntworta un g’sprocha : Lüag, si wara mér nét glàuiwa un nét uff méch horcha, àwer sàga, d’r YAHWEH ésch dér nét erschééna.
2 YAHWEH hàt zu éhm g’sprocha : Wàs hàsch dü én diner Hànd ? Ar saidt : A Stàb.
3 Wérff’na uff d’Arda, hàt YAHWEH g’sprocha. Un ar hàt’na uff d’Arda g’worfa un d’r Stàb ésch zu’nra Schlàng wura, un Moses ésch vor ehra g’fléchtet.
4 YAHWEH, àwer hàt zu éhm g’sprocha : Strèck dini Hànd üss un schnàpp si àm Schwànz. Moses hàt d'Hànd üssg’strèckt, hàt si ergréffa un si ésch én siner Hànd zum a Stàb wura.
5 A so wara si glàuiwa, dàss YAHWEH, d’r GOTT vu éhra Vatter, d’r GOTT vum Abraham, d’r GOTT vum Isaak, d’r GOTT vum Jakob dér erschééna ésch.
6 YAHWEH, hàt zu éhm witterscht g’sprocha : Stèck dini Hànd àn dini Brust ém G’wànd. Ar hàt si driig’stèckt. Àls ar si drüssgézoga hàt, ésch si üssätzig un wiss wia Schnéé g’séé.
7 Stèck dini Hànd wédder inna én s’Géwànd. Un ar hàt si wédder innag’stèckt. Àls ar si wédder üssagézoga hàt, ésch si g’heilt g’séé, un hàt én sim àndra Fleisch géglécha.
8 YAHWEH hàt g’sprocha : Wènn si dér jètzt nét glàuiwa un nét uff déch hééra bi dam eina Zeicha, so wara si dér bim zweita Zeicha glàuiwa.
9 Wènn si àwer én dana zwei Zeicha nét glàuiwa un nét uff déch hééra wann, so némm Wàsser üssem Nil, giass’s uffs trukana Land d’rnoo wìrd dàs Wàsser, wu dü üssem Strom g’numma hàsch, Blüat wara uffem trukana Lànd.
10 Moses àwer hàt zum YAHWEH g’saidt : Jètzt mi HĖRR, éch bénn vu jéhar nét béwànd g’séé ém Rééda, oï jètzt nét zitter dàss DÜ mét dinem Diener rèdtscht ; dènn éch hàn a schwaari Sproch un a schwaari Zung.
11 Wèr hàt ém Mènsch s’Müül gaa? hàt YAHWEH g’àntworta. Wèr màcht éhna tàuib oder stumm oder séhend oder blìnd ? Bén nét ĖCH’s YAHWEH ?
12 So gàng jètzt, ĖCH wéll dér halfa rééda un déch léhra, wàs dü sollsch sàga.
13 Moses hàt g’àntworta ? HÈRR, schéck doch da wu DÜ sanda wett.
14 Do hàt séch ém YAHWEH sina Zorn entzunda géga d’r Moses un hàt g’sprocha : Weiss ĖCH nét, dàss dina Brüader Aaron, d’r Lévit, sehr güat kàt rééda ? Un lüag, ar wurd dér entgéga kumma un wènn ar déch séht, séch vu gànzem Harza fraija.
15 Dü sollsch mét éhm rééda un d’Worta én si Müül léga. ĖCH wéll dér halfa rééda un oï én éhm un léhra wàs éhr solla màcha.
16 Ar soll fér déch zum Volk rééda un ar soll di Müül séé un dü sollsch fer éhna an Gottesstelle see.
17 D’r Stàb némmsch én dini Hànd, mét dam tüasch dü Zeicha vollbrénga.