1    A Mànn vum Hüss Lévi hàt a Maidla vum Lévi g’numma àls Fràui.
2    Si ésch schwànger wura un hàt a Suhn gébora. Wu si g’sah hàt, dàss ar so schéén ésch, hàt si éhna drèi Monet làng verstèckt.
3    Àls si éhna némm länger hàt kènna verstècka, hàt si a Kaschtla üss Schélfrohr g’màcht, verklaibt mét Hàrz un Pach. Si hàt’na driig’lègt un hàt s’Kaschtla én s’Schélf àm Ufer vum Nil g’sètzt.
4    Sini Schwèschter, àwer, ésch àbsitts gébléwa, um zu sah wia’s éhm ergéht.

5    Do ésch di Tochter vum Pharao kumma, ésch àwagànga um ém Nil zu bàda, wahrend éhri Bégleiterina àm Ufer hé un har gànga sénn. Wu si dàs Kaschtla ém Schélf g’sah hàt, hàt si éhri Màgd g’schéckt, as zu hola.
6    Un wu si’s uffg’màcht hàt, hàt si a Biawla g’sah wu g’hééla hàt. Si hàt Métleid mét éhm kàà, un hàt g’saidt : Dàs ésch eins vu da hébräischa Kéndla.
7    Do hàt sini Schwèschter zu d’r Tochter vum Pharao g’saidt : Soll éch a hébräischi Fràui riafa, wu stéllt, dàss si dér dàs  Kìndla stéllt ?   
8    D’ Tochter hàt zu éhra g’sprocha : Ja gàng. Dàs Maidla ésch gànga un hàt d’Müatter vum Kìnd g’rüafa.
9    Di Tochter vum Pharao hàt zu éhra g’saidt : Némm dàs Kìnd mét un stéll’s mér ; éch wéll déch derfér bélohna. D’ Fràui hàt s’ Kìnd g’numma un hàt’s g’stéllt.
10   Wu s’Kìnd groß g’séé ésch, hàt si’s én d’r Tochter vum Pharao gébrocht. Dia hàt éhna àls éhra Suhn bétràchta un hàt éhm d’r Nàma Moses gaa un g’saidt : Éch hàn éhna üssem Wàsser gézoga.
11   Zu d’r Zitt àls Moses groß wura ésch, ésch ar üssa zu sina Briader gànga, um éhra Frondianscht wohr zu namma un hàt g’sah wia’na Ägypter eina vu sina Briader g’schlàga hàt.
12   Ar hàt noch àlla Sitta g’lüagt, un àls ar g’sah hàt, dàss kè Mènsch do ésch, hàt ar d’r Ägypter erschlàga un ém Sànd verscharrt.
13   Àm àndra Tàg wun ar wédder üssa gànga ésch, hàt ar g’sah wia zwei hébräischi Manner métanànder g’strìtta han, un hàt zu dam wu ém Unracht g’séé ésch g’saidt : Wurum schléésch dü dina Nachschta ?
14   Da hàt g’àntworta : Wèr hàt déch àls Uffsahner oder Réchter éwer uns g’sètzt ? Wétt dü méch oï umbrénga wia dü d’r Ägypter umgébrocht hàsch ? Do ésch d’r Moses verschrocka un hàt gédankt : Wia ésch dàs békànnt wura ?
15   D’r Pharao hàt’s erfàhra un hàt versüacht, d’r Moses umzubrénga. Moses, àwer, ésch vor’m Pharao g’fléchtet un hàt séch ém Lànd Médian uffg’hàlta. Ar hàt séch àm a Brunna ànag’sètzt.    
16   D’r Priaschter én Médian hàt séwa Tœchtra kàà ; dia sénn kumma um Wàsser zu schèpfa un di Tréég zu félla um di Schééf vu éhrem Vatter zu tranka.
17   Do sénn Hérte kumma, dia han si awàg’stossa. Moses àwer, ésch uffg’stànda un hàt éhna g’holfa di Schééf zu tranka.
18   Àls si z’ruck zu éhrem Vàtter Réguël kumma sénn, saidt ar : Wurum sénn éhr hétt so friahj Heim kumma ?
19   Si han g’àntworta : A ägyptischa Mànn hàt fér uns g’schèpft un di Schééf gétrankt.
20   Ar hàt sini Tèchtra g’frogt : Wu ésch ar ? Wurum han éhr da Mann drussa g’loo ? Làda’na ii mét uns zu assa.
21   Un Moses hàt iig’wélligt bi dam Mànn zu bliewa. Ar hàt ém Moses sini Tochter Zippora zur Fràui gaa.
22   Dia hàt a Suhn gébora, un ar hàt éhna Gerschom g’heissa, dènn ar hàt g’sprocha : Éch bén a Frèmdlìng wura ém a frèmda Lànd.