A Gébatt vu Moses, d’r Mànn Gottes.
HERR, dü bésch unseri Züaflucht, vu G’schlacht zu G’schlacht.
2 Vor èbb di Barga gébora wura sénn, di Arda un di Walt erschàffa wura sénn, bésch Dü GOTT, vu Ewigkeit zu Ewigkeit.
3 Dü màchsch d’r Mènsch zu Stàuib, un saïsch : Wara wédder wàs éhr g’séé sénn, Kénder Àdàms.
4 Toïsig Johr sénn fér Déch wia d’r Tàg vu gèschtert, vergànga wia a Stund én d’r Nàcht.
5 Dü wésch si awag wia’na Tràuim àm Morga, si sénn wia Gràss wu verschwéndet,
6 dàs àm Morga noch wàchst un bliaht, àm Owa àbghàuija wurd un dèrrt.
7 Dina Zorn hàt uns üssg’lèscht, dina Groll hàt uns g’féllt mét Schrècka.
8 Unseri Missétàta stèllsch Dü vor Déch, unseri verborgeni Sénda vor s’Liacht vu dinem Àngésécht.
9 Vor dinem Zorn schwénda unseri Tag, unser Lawa én’ma Odemzug.
10 Unser Lawa düürt séwetzig Johr, àchtzig fér di Stärkschta. Sina Stolz ésch nur Miahji un Sorga, a Àuigabléck, un mér fliaga d’rvu.
11 Wèr kènnt di Kràft vu dinem Zorn, wèr hàt g’léhrt di G’wàlt vu dinem Groll z’fèrcha ?
12 Léhr uns unseri Tag zéhla, dàss Weisheit én unser Harz kummt.
13 YAHWEH, kumm z’ruck, wia làng noch ? hàà Erbàrma mét dina Dianer.
14 Glich àm Morga fell uns mét diner Gnàd, dàss mér froh sénn, un sénga àlli Tag.
15 Féll uns mét Fraid, so viel Tag wia Dü uns ernédrigt hàsch, so viel Johra àls mér nur Ungléck kènnt han.
16 Zeig én dina Dianer dini Warka, éhrna Kénder dini Herrligkeit.
17 Di Fréndligkeit vu YAHWEH soll éwer uns sée, un stärk s’Wark vu unsera Hand, ja, stärk s’Wark vu unsera Hand.