1 Jésus hàt ààg’fànga éhna én Gleichnissa zu rééda : A Mànn hàt Rawa g’sètzt un hàt a Züün drum gézoga ; ar hàt a Trott üssg’numma, hàt a Turm gébàuija, nochhar hàt ar dàs verléhnt àn Pachter un ésch furtgézoga.
2 Wu di Zitt kumma ésch, hàt ar a Dianer zu da Pachter g’schéckt um sina Ààteil àn da Fréchta vum Rabbarg zu hola.
3 Di Pachter han éhna gépàckt, han éhna g’schlàga un han’na mét laari Hand furtg’schéckt.
4 A àndersmol hàt ar an àndra Dianer zu éhna g’schéckt si han éhm uff d’r Kopf g’schlàga un han éhna verschmàcht.
5 Ar hàt noch an àndra g’schéckt, da han si umgébrocht ; noch viel àndri : di eina han si g’schlàga, di àndra han si umgébrocht.
6 Ar hàt noch eina kàà, sina géliabt Suhn; da hàt ar àls lètschter g’schéckt, dènn ar hàt zu séch g’saidt : Mina Suhn wara si àchta.
7 Di Pachter àwer han unter séch g’saidt : Dàs ésch d’r Èrwa ; kumma léén uns da umbrénga, so wérd di Èrbschàft unser séé !
8 Si han éhna gépàckt, han éhna umgébrocht un han éhna üss’m Rabbarg g’worfa.
9 Wàs wérd d’r Hèrr vum Rabbarg jètzt màcha ? Ar wérd kumma, ar wérd di Wénzer vernéchta un wérd di Rawa én àndri gaa.
10 Han éhr nét da Üsszug üss d’r Schréft g’lasa ? : “D’r Stei wu di Bàuilitt verworfa han, da ésch zum Èckstei wura.
11 Dàs ésch g’schah vum Herr, a Wunder vor unsera Àuiga ”!
12 Si hatta éhna garn ààg’hèbt, doch si han séch vum Volk g’fèrcht; si han verstànda, dàss ar dàs Gleichnis àn sìì g’réchtet hàt. So han si éhna allei gloo un sénn d’rvu gànga.