25 Wènn éhr stéhn un batta, so vergawa, wènn éhr èbbis géga jémànda han, domét oï èjra Vàtter ém Hémmel èjri Éwertratunga vergébt.
26 Wènn éhr nét vergawa, so wurd èjra Vàtter ém Hémmel èjri Éwertratunga nét vergaa.
27 Si sénn wédder noch Jérusalem kumma, un àls Jésus ém Tampel umhargànga ésch, sénn di Hohapriaschter un d’Schréftgéléhrta un d’Älteschta zu éhm kumma, un han éhna g’frogt :
28 Mét wàs fér a Vollmàcht màchsch dü dàs ? Oder, wèr hàt dér dia Vollmàcht gaa, dàss dü dàs màchsch ?
29 Jésus àwer hàt zu éhna g’saidt : Éch wéll eich oï a einzigi Frog stèlla : Gan éhr mér a Àntwort, so wéll éch eich sàga mét wàs fér a Vollmàcht éch dàs màch.
30 Di Taïf vum Johànnes ésch si vum Hémmel g’séé oder vu da Mènscha ? Gan mér a Àntwort !
31 Si han unter séch noogédankt un g’rèdt : Sàga mér, si ésch vum Hémmel, so wérd ar sàga : Wurum han éhr éhm nét géglàuibt ?
32 Oder solla mér sàga, si ésch vu Mènscha ? – do tüan si séch fèrcha vor’m Volk. Dènn àlli han d’r Johànnes fér a èchta Prophét g’hàlta.
33 So han si ém Jésus gàntworta: Mér wéssa’s nét. Un Jésus hàt zu éhna g’sprocha: So sàg éch eich oï nét, mét wàs fér a Vollmàcht éch dàs màch.