1 Di Pharisäer un einigi vu da Schréftgéléhrti wu vu Jérusalem kumma sénn, han séch um Jésus versàmmelt.
2 Si han g’sah wia a pààr Jénger mét unreini Hand, dàs heisst, mét ung’waschani Hand s’Brot gassa han.
3 Dènn di Pharisäer un di Juda ém àllgémeina assa nét, wènn si nét vorhar di Hand noo da Vorschréfta vu da Älteschta, gréndlig g’wascha han ;
4 un wènn si vum Markt kumma, séch nét vorhar àbg’spühlt han ; un as gébt noch viel àndri Dénga, wu si àgnumma han zu hàlta, wia Trénkg’schérr, Krüaga, Hafa zu wascha.
5 Di Pharisäer un di Schréftgéléhrti han Jésus g’frogt : Wurum lawa dini Jénger nét noo da Vorschréfta vu da Älteschta, sundern assa s’Brot mét unreini Hand ?
6 Ar àwer, hàt zu éhna g’sprocha : Heuschler, wia réchtig hàt Jésaja éwer eich prophezèït g’hàà mét da Worta : Dàs Volk éhrt méch nur mét da Léppel, àwer si Harz ésch witt vu mér.
7 Vergawens tüan si méch éhra, dènn si léhra solchi Léhra, wu nix ànders sénn als Mènschavorschréfta.
8 Ehr léén Gottesgébota uff d’r Sitt un hàlta eich àn Mènscha-Éwerléferunga.
9 Un ar hàt noch zu éhna g’saidt : wia schlàui umgéhn éhr Gottesgésetzer um èjri Éwerléferunga zu b’hàlta.
10 Dènn Moses hàt g’saidt : Éhr dina Vàtter un dini Müater; un d’rzüa: Wèr Vàtter oder Müater verflüacht, da soll d’r Tod starwa.
11 Ehr àwer léhra : Wènn eina saidt zum Vàtter oder zu d’r Müater, di Hélf wu dü vu mér hatsch sotta bekumma ésch: Korban, dàs heisst, heiligi Opfergàb …
12 Ehr erlàuïwa éhm nix méh zu màcha fér sina Vàtter oder fér sini Müater.
13 Ehr màcha s’Wort Gottes ungéltig durch d’r Gébruch vu ejra Éwerléferunga. Un éhr màcha noch viel àndri namligi Sàcha.