19 Alli mini Frénd han a Àbscheu vu mér, un dia wu éch àm liabschta kàà hàn, sénn géga méch.
20 Mi Gebein hangt nur noch àn Hüt un Fleisch, un éch bén nur d’rvu kumma mét d’r Hüt vu mina Zéhn.
21 Han erbàrma, han erbàrma éhr mini Frénd, dènn di Hànd Gottes hàt méch gétroffa.
22 Wurum tüan éhr méch verfolga wia Gott, un kènna nét sàtt wara vu minem Fleisch ?
23 Àch, kènnt’ ma nur mini Worta uffschriewa, un én a Büach iitràga ?
24 Mét’ma issiga Meisel un Blèi, ing’hàuija én d’r Fèlsa fér émmer !
25 Àwer éch weiss, dàss mina Erlééser labt, un àls Lètschter wurd Ar séch éwer’ m Stàuib zeiga.
26 Nochdam dàss mini Hüt un mi Fleisch so verwasa wara séé, so wur éch Gott sah.
27 Ech salwer wur Ehna sah, mini Àuiga wara Ehna béwundra, kè Frèmder. Mi Harz, én mér, erséhnt séch brènnend d’rnoo.