30 Di Âposchtla han séch bi Jésus versàmmelt un han éhm àlles verzéhlt wàs si g’màcht un g’léhrt han.
31 Ar hàt zu éhna g’sprocha : Kumma àn a einsàma Ort un rühja a wénig. Dènn as sénn so viel g’séé wu kumma un gànga sénn un si han kè Zitt g’hàà zum Assa.
32 Si sénn mét ma Boot furtg’fàhra àn a einsàmi Stèlla fér séch allei.
33 Di Litt han si g’sah furtgéh un han’s g’mèrkt, un vieli sénn üss àlla Städt kumma géh rènna un sénn àn dam Ort z’samma kumma vor éhna.
34 Wu Jésus üssg’stéga ésch un di gross Mènga Litt g’sah hàt, hàt ar séch éhna erbàrmt, dènn si sénn wia Schééf ohna Hìrt g’séé. Ar hàt éhna viel Sàcha g’léhrt.
35 Wu d’r Tàg séch g’neigt hàt, sénn di Aposchtla zu Jésus kumma un han zu éhm g’saidt : As ésch a öda Ort do, un as ésch spot.
36 Loss di Litt géh, si solla én d’Hèff un Dèrfer réngsherum géh, un séch Brot kàuifa.
37 Jésus àwer hàt g’àntworta : Gann éhr éhna z’assa ! Si han zu éhm g’saidt : Solla mér fér zweihundert Sélwergroscha Brot géh kàuifa um éhna Assa z’gaa ?
38 Ar hàt si g’frogt : Wiaviel Brot han éhr ? Géhn un lüaga no ! Un àls si séch erkundigt kàà han, han si g’saidt : Fénf Brot un zwei Fésch.
39 Ar hàt éhna béfohla di Litt éns s’ Gràss sétza zu loo.
40 Si han séch én Gruppa vu hundert un vu fufzig uff d’r Boda g’sètzt.
41 Jésus hàt di fénf Brot un di zwei Fésch g’numma, hat sini Àuiga géga d’r Hémmel g’réchta, hàt gédànkt, hàt di Brot gébrocha un én da Jénger gaa zum üssteila, un di zwei Fésch hàt ar oï unter àlla üssgéteilt.
42 Si han àlli gassa un sénn sàtt wura.
43 Si han di Raschtla uffg’sàmmelt, zwèlf Kèrb, Brot un Fésch.
44 Dia wu gassa han sénn fénftoïsig g’séé.