1 Dàs ésch d’r Âfàng vum Evangélium vu Jésus Chrìstüs, d’r Suhn Gottes.
2 So wia’s g’schréwa stéht én da Prophéta : Lüag, éch schéck mina Bota vor dér har, um dina Wag zu réschta.
3 A Stémm schrèit én d’r Wéldernis: Réschta d’r Wag vum HERR, màcha sini Pfàd gràd.
4 Johànnes d’r Taifer ésch én d’r Wüsté erschééna un hàt di Taif vu d’r Büass zur Vergawung vu da Sénda géprédigt.
5 Gànz Judéa un di Béwohner vu Jérusalèm sénn üssa gànga zu éhm, han séch vu éhm taifa loo ém Jordàn, wahrend dàss si éhri Sénda békènnt han.
6 D’r Johànnes hàt a Kleid üss Kamélhoor gétraït un a Ladergértel um di Hufta, un ar hàt Haischracka un wélda Hunig g’assa.
7 Ar hàt géprédigt un hàt g’sait : As kummt eina no mér un da ésch machtiger àls éch, un éch bén nét wart àna zu knèija um di Riama vu sina Sàndàla uffzumàcha.
8 Ech taif eich mét Wàsser, ar àwer wérd eich mét d’m Heiliga Geischt taifa.
9 As ésch zu d’r Zitt g’séé wu Jésus vu Nazarèth én Galiläa kumma ésch un hàt séch ém Jordàn vum Johànnes taifa loo.
10 Nochdam dàss Jésus üssem Wàsser g’stééga ésch, hàt ar g’sah d’r Hémmel séch uffmàcha un d’r Geischt wia’na Tüüb uff éhna hèràbkumma.
11 A Stémm ésch vum Hémmel kumma : « Dü bésch mina géliabter Suhn, mi Wohlgéfàlla rühaït uff dér !»
12 Glich d’ruf hàt éhna d’r Geischt én di Wéldernis gétrééwa.
13 Ar ésch viarzig Tag én d’r Wüste g’séé, un ésch vum Sàtàn versüacht wura. Ar ésch mét da wélda Tiarer g’séé un di Angel han Éhm [nochhar] gédiant.