1 Nochdam GOTT àn verschédéni Zitta un uff verschédéni Ârta un Wiesa g’rèdt hàt zu unsera Vatter durch di Prophéta,
2 hàt AR én dana lètscha Tag zu uns g’rèdt durch a Suhn, da wu AR iig’sètzt hàt àls Èrwa éwer àlles, un durch éhna di Walt g’màcht hàt.
3 Da Suhn ésch d’Üsstràhlung vu Siner Hèrrligkeit un d’r Üssdruck vu Sinem Wasa, ar hèbt s’Universum mét sinem kräftiga Wort, hàt vollbràcht di Reinigung vu da Sénda un hàt séch g’sètzt zur Rachta vu d’r Majestät én d’r Hécha;
4 ar ésch um so hécher wura àls di Angel, dàss ar Erwa ésch vu’ma Nàma wu hécher ésch àls éhrna Nàma.
5 Dènn zu wàs fér’ma Angel hàt GOTT jémols g’sait: « Dü bésch mina Suhn, hétt hàn Éch déch gézeuigt » ? Un wéderum: « Éch wur éhm zum Vàtter séé, un ar wérd Mina Suhn séé. »