1 Un àls si vu d’r Héha vu d’r Stèdt àwakumma sénn, han si séch a Làger uff’m Dàch g’màcht.
2 Si han séch zum Schlofa g’lègt. Àls s’Morgarot uffgànga ésch, hàt Samuel zum Dàch uffag’rüafa un hàt zum Samuel g’saidt : Stànd uff, un di beidi sénn métnànder üssagànga, ar un Samuel.
3 Un àls si àwakumma sénn àn s’And vu d’r Stàdt hàt Samuel g’saidt : Sàg ém Knacht dàss ar vorüss géht – un ar ésch vorüssgànga-, dü àwer stànd jètzt stéll, dàss éch dér kund géb wàs GOTT g’saidt hàt.
10, 1- 27
1 Do hàt Samuel d’ Krüag g’numma mét Öel un hàt’s uff si Hauipt gossa, hàt éhna verschmutzt un g’saidt : Lüag, YAHWEH hàt déch zum Füerscht éwer si Erbteil g’sàlbt.
2 Wènn dü jètzt vu mér gésch, so wérsch dü zwei Manner àm Gràb Rachels fénda, àn d’r Granza Benjamins bi Zelsach ; dia wara zu dér sàga : D’ Esélinna sénn g’funda, fér dia dü üssagézoga bésch ; àwer lüag di Vàtter hàt di Ésel némm ém Sénn un sorgt séch um eich un saidt : Wàs soll éch waga mim Suhn màcha ?
3 Un wènn dü vu do wittersch géhsch, wursch dü zu d’r Eich Tabor kumma ; do wara déch drèy Manner traffa, dia uffa géhn zu GOTT noch Béthel. Eina hèbt drèy Bökla, d’r ànder drèy Brot, d’r drétt a Krüag mét Wii.
4 Si wara déch fréndlig griassa un dér zwei Brot gaa. dia sollsch dü vu éhrani Hand àànamma.
5 D’rnoo wursch dü uff Gibéa Gottes kumma, wu di Wàcha vu da Philister ésch ; un wènn dü dèrt én di Stàdt kummsch, wérd dér a Schàr vu Prophéta bégégna, dia wu vu d’r Héha àwakumma, àm Kopf vu éhna sénn Harfa, un Drummla, un Flöta, un Zithra dia wara voll Bégeischterung séé.
6 Un d’r Geischt vu YAHWEH wérd éwer déch kumma, dàss dü mét éhna en Exstasa kummsch, do wérsch dü umgéwàndelt un a àndra Mènsch wara.
7 Wènn bi dér dia Zeicha kumma, so màch, was dér vor di Hand kummt, dènn GOTT ésch mét dér.
8 Dü sollsch àwer vor Mér noch Gilgal àwagéh ; lüag, do wéll Éch zu dér àwakumma, um Bràndopfer un Dànkopfer zu opfra. Séwa Tag sollsch dü wàrta bis Éch zu dér kumm un dér kund géb, wàs dü sollsch màcha.
9 Un àls Saul séch vum Samuel hàt wèlla trènna, hàt éhm GOTT a ànders Harz gaa, un àlli dia Zeicha sénn iigétroffa àm namliga Tàg.
10 Un àls si noch Gibéa kumma sénn, lüag, do sénn éhm a Prophéta Schàr entgéga kumma, un d’r Geischt Gottes ésch éwer éhna kumma, dàss ar mét éhna én Bégeischterung kumma ésch.
11 Àls si g’sahna han, dàss ar mét da Prophéta én Bégeischterung g’séé ésch, han àlli g’saidt dia wu éhna friahjer kènnt han : Wàs ésch mét d’m Suhn Kisch g’schah ? Ésch Saul oï unter da Prophéta ?
12 Un eina vu dèrt hàt g’saidt : Wèr ésch dènn scho éhra Vàtter ? Vu do ésch dàs Spréchwort kumma : Ésch Saul oï unter da Pophéta ?
13 Un àls sini Verzückung gandet hàt, ésch ar noch Gibéa kumma.
14 D’r Unkel vum Saul hàt zu éhm un zu sinem Knacht g’saidt : Wu sénn éhr àànagànga ? Ar hàt gàntworta : Di Esélinna süacha ; un àls mér g’sahna han, dàss si nétt do sénn, sénn mér zum Samuel gànga.
15 Do hàt d’r Unkel vum Saul g’saidt : Sàg mér wàs d’r Samuel eich g’saidt hàt ?
16 Saul hàt én sinem Unkel g’àntworta : Ar hàt uns g’saidt dàss si di Eselinnen g’funde han. Àwer wàs d’r Samuel vum Kénigtum g’saidt hàt, hàt ar éhm nétt g’saidt.
17 Samuel, àwer, hàt s’Volk zammag’rüafa zum YAHWEH noch Mizpa.
18 Ar hàt zu da Israëlita g’sprocha : So rédt YAHWEH, d’r GOTT Israëls : Éch han Israël üss Ägypta g’fiahrt un eich üss da Hand vu da Ägypter g’rètta un üss d’r Hànd vu àlla Kénigreich, di eich bédroht han.
19 Éhr àwer han hétta ejer GOTT verworfa, da eich üss àller ejer Not un Bédrangnis g’holfa hàt un g’sprocha han : Nei, sètz vielméh a Kénig éwer uns ! So, trata jètzt vor YAHWEH mét èjra Stémma vu èjra Stamm un Sippschàfta.
20 Àls àm And Samuel àlli Stamm Israëls ààtrata hàt loo, ésch s’ Los uff d’r Stàmm Bénjamin g’fàlla.
21 Un àls ar d’r Stàmm Benjamins ààgétratta ésch mét sina G’schlachter, ésch s’Los uff s’ G’schlacht Matri g’fàlla, un àls dàs G’schlacht Matri ààgétratta ésch ésch s’Los uff d’r Saul, d’r Suhn Kischs g’fàlla. Un han éhna g’süacht, àwer si han éhna nétt g’funda.
22 Do han si wédderholt YAHWEH béfrogt : Ésch dènn Da Mànn éwerhauipt do ààna kumma ? YAWEH hàt g’àntworta : Lüaga, ar séch ém Gépack verstèckt.
23 Si sénn ààna g’rènnt, han éhna vu dèrt g’holt.Un àls ar unter s’ Volk gétratta ésch, ésch ar a Kopf héher g’séé àls àlla Volk.
24 Un Samuel hàt zu àllem Volk g’sprocha : Do sahn éhr, wéna YAHWEH erwählt hàt, éhm ésch niama glich ém gànza Volk. Do hàt s’gànza Volk g’jubelt un g’saidt : As labt d’r Kénig !
25 Samuel hàt ém Volk Racht fér Kénigstum gaa, un hàt’s én a Büach g’schréwa un hàt’s vor YAHWEH nééderg’lègt. Samuel hàt s’gànza Volk entlàssa , én jédem én si Hüss.
26 Oï Saul ésch heim gànga noch Gibéa, un mét éhm sénn dia vum Héér métgànga, én dana hàt GOTT s’ Harz g’riahrt.
27 Doch à pààr ruchlosi Litt han g’saidt : Wàs soll da uns halfa ? Un si han éhna veràchta un han éhm kè G’schanker brocht. Ar àwer, hàt g’màcht wia ar’s nétt héért.